Donitas

• 17 okt. 2019 16:55:00

Donitas Heren 2 experimenteert met 90 procent mentaliteit

Ondanks coaching van Lennart Harmsen, heeft Donitas Heren 2 met 0-4 verloren van DIO Bedum
Heren 2. Menig toeschouwer moet pijn aan zijn of haar netvlies hebben gehad bij het zien van deze
wanprestatie, maar in deze fase van de competitie is het nog zoeken naar de juiste tactieken en
strategieën.

Zo werd, onder aanvoering van Richard Pot, de 90 procent mentaliteit geprobeerd. Richard probeert
deze strategie te verwoorden onder het genot van een sigaret: ‘Het doel hierbij is het niet
verdedigen van de bal die via de blokkering in eigen veld valt. Ook middenaanvallers van de
tegenstander blokkeren is onnodig, laat staan de buitenspelers. We kunnen onze energie veel beter
steken in het boos worden op elkaar en ruzie zoeken met de tegenstander. Met deze mentaliteit heb
ik het zelfs tot Heren 1 geschopt.’

Uitblinker van de wedstrijd was Boris ‘Jan Egbert Jacobus’ Held, die zijn draai begint te vinden en na
de eerste intense weken in de Accie ook op het veld mooie dingen laat zien. Met zijn strakke
servicelijnen en spikes binnen de drie meter een genot om naar te kijken. Een opvallende
ontwikkeling, zouden de kunsten van Noami toch een goede invloed zijn op het spel van onze Bori?

 

Donitas behaald doelstelling (nabeschouwing H1)

De heren van Donitas hebben na de verrassende overwinning op topclub Webton Hengelo de
doelstelling van dit seizoen bereikt. Het doel dat de formatie voor ogen had was het verbeteren
van het resultaat van het seizoen 2016-2017. Nu is het na 3 wedstrijden duidelijk dat deze
doelstelling bereikt is, iets waar de ploeg en met name de coach erg trots op is.

De wedstrijd tegen Webton was bepaald niet oogstrelend. Flets spel maakte af en toe plaats voor
een mooie bal, maar meer dan dat zat er ook niet in afgelopen zaterdag. Coach van Solkema keek
tevreden terug op het eerste gedeelte van het seizoen. ‘’We hebben aan het begin van de
voorbereiding bij elkaar gezeten en gediscussieerd over de doelstelling. Ondanks het feit dat
sommige spelers prestatiegericht zijn en anderen procesgericht, was de selectie er redelijk snel uit.
Degradatie, of in ieder geval een soortgelijke prestatie als het seizoen 2016-2017, moest voorkomen
worden. ’’ Het schamele totaal van acht punten in dat seizoen is inmiddels verbeterd.

Receptie-hoekspeler Stefan ten Voorde wilde ook voor de camera reageren. Hij is vooral opgelucht
dat de doelstelling nu eindelijk bereikt is. ‘’De afgelopen tijd hebben we veel aan de kant moeten
schuiven voor dit ene doel. Nu dit behaald is heb ik meer tijd voor andere dingen. Wellicht kan ik nu
ook teamactiviteiten missen om andere dingen te gaan doen’’, aldus een zichtbaar blije ten Voorde.

Ook de kersverse diagonaal Daan Grob is erg tevreden met het resultaat dat geboekt is. ‘’Ik had
weinig verwachtingen van dit seizoen. We hebben een aantal nieuwe jongens en het is altijd maar
afwachten hoe het gaat lopen.’’ Hij hoopt, net als Stefan, ook tijd vrij te kunnen maken voor andere
zaken. ‘’Ik ga meer tijd met mijn vrouw doorbrengen. Die zag ik de afgelopen tijd alleen maar op
Skype. Dit is toch niet ideaal, helemaal sinds vorige week mijn webcam in bad was gevallen.’’

Andere spelers geven ook aan blij te zijn dat de druk spreekwoordelijk gezien van de ketel is. Mid-
speler Mathijs Linders is blij verrast met het resultaat en zegt snel meer tijd te willen steken in het
verder ontwikkelen van zijn bedrijf. ‘’Volleybal is een mooie sport, maar het is niet alles. De
maatschappelijke carrière gaat nu even voor. Mijn praatgroep loopt de laatste tijd wat minder, maar
nu kan ik weer veel tijd steken in het helpen van jongvolwassenen met hun problemen. Het bedrijf
krijgt nu de voorrang.’’

Meetrainer Max van Dongen baalt van het behaalde resultaat. ‘’Met oog op de arbeidsintensiteit ben
ik bang voor wat komen gaat. Daarnaast waren mijn ogen de laatste tijd gericht op het behalen van
een basisplaats, maar dat gaat ogenschijnlijk niet meer lukken.’’ Het oogappeltje van de groep is de
mede verantwoordelijk voor het hoge niveau op de training. Oogstrelend is het om te zien hoe Max
de ballen van de grond weet te houden. Hij doet vaak denken aan oud-keeper Ed de Goeij.

 

Nabeschouwing Donitas DS2 – Sudosa Desto DS2

12 oktober. De dag dat we voor de 4 de keer achter elkaar tegen de vieze gro*ne kleur
moesten spelen. Maar ook de dag van de tweede thuisdag! De Struikhal was alweer mooi
geel-blauw gekleurd, toen om 17:00 onze wedstrijd tegen Sudosa-Desto dames 2 begon.
Voor de wedstrijd stonden Sudosa-Desto ds2 en wij op een gedeelte 2 de plek. Gelijk aantal
wedstrijden gespeeld en even veel punten behaald. Het beloofde dus een spannende en
moeilijke pot te worden. Nadat Wout nog de laatste tips en tactieken meedeelde, konden
we echt beginnen aan de eerste set!

De startende zes bestond uit Wytske, Lieke, Renee, Jill, Meriek, Kim en natuurlijk onze libero
Annemarie. We begonnen een beetje gespannen aan de wedstrijd. Waar dat nou aan lag? Ja
wie weet het. Misschien wilden we wel te graag winnen, of was het toch wel weer spannend
om in onze Struikhal voor ons publiek te spelen. Wat het ook was, we kwamen niet echt
lekker in de wedstrijd. De vertrouwen in de pass en in het team miste. Het bleef lang
spannend, maar konden duidelijk niet aan het langste eind trekken. De eerste set werd
verloren met 25-21.

Op naar de tweede set. Iris en Anke werden erin gewisseld en we moesten gaan knallen.
Met de quote van Wout in ons achterhoofd, ‘Elk punt is een wedstrijd’, bleven we
doorvechten. Deze set ging lang gelijk op en bleef tot het einde erg spannend. Maar waar we
het in de eerste set niet konden, wisten we deze set wel naar ons toe te trekken. De tweede
set wonnen we met 25-23! Ja we wisten het zou een spannende wedstrijd zijn.

1-1. We staan weer gelijk. Nu die derde set. Die ging niet helemaal volgens plan… We
begonnen niet scherp en al snel stonden we dik achter. We hebben de hele set tegen een
achterstand aangekeken, waardoor we niet ons eigen spel konden laten zien. Gelukkig pakte
we het aan het einde van de set wel weer op en konden we, mede door een mooie serve-
serie van Jill, nog wat puntje meepakken. We kwamen aan het einde van deze set dus wel
weer meer in de wedstrijd, maar het was niet meer genoeg om deze set te pakken. We
stonden dus 1-2 achter.

Het einde van de derde set ging goed, dus dat moeten we door kunnen zetten in de vierde
set toch? Weer alles geven en vechten. We kregen deze set ook hulp van de tribune, waar
het publiek goed achter ons ging staan. Maar helaas…. We hadden niet meer genoeg te
geven om de 4 de set te pakken en verloren ook deze set.

1-3…. Het was voorbij. Onze eerste wedstrijd verloren. Een zuur gevoel wat bij ons
achterblijft. Er zat namelijk meer in. Maar goed, nieuwe ronde nieuwe kansen toch?! Op
naar volgende week. Dan spelen we om 17:00 tegen ‘Woningkeuringen Friesland VC
Bolsward DS1’. Hopelijk zien we jullie allemaal daar op de tribune en kunnen we dan alle
punten mee naar Groningen nemen!

Geel-blauwe groetjes, Donitas dames 2

 

Wedstrijdverslag OBEG Donitas d1 – Voltena d1

De start van ons seizoen is allesbehalve vlekkeloos geweest. Waar we in de voorbereiding begonnen
met een fitte, twaalfkoppige selectie, zijn we helaas al gekrompen naar een team van 10 dames.
Deze week kregen we er nog de pech bij dat we Daphne en Anouk O een tijdje moeten missen
vanwege een heftige brandwond en bronchitis. Zo bleven er nog 8 over. Gelukkig waren Meriek en
Renee uit dames 2 bereid om ons te versterken.

De hele week hebben we hard getraind en veel nieuwe dingen uitgeprobeerd, omdat we wisten dat
Voltena een ander spel speelt dan de meeste andere tegenstanders. Ook hebben we woensdagavond
onder leiding van Henny nog een super geslaagde teambuildingsavond gehad. Kortom, we zijn de
hele week als team bezig geweest om naar elkaar toe te groeien en stappen te zetten.

Tijdens de voorbespreking zaterdag had Erwin niet zoals gewoonlijk nog wat tips en toevoegingen
aan het wedstrijdplan, maar blikte hij even terug op de geweldige prestatie die Eliud Kipchoge eerder
op de dag leverde door als eerste mens ooit de marathon onder de magische grens van de 2 uren te
lopen. Het is fantastisch wat hij heeft behaald, ondanks dat het eerst onmogelijk leek. En vandaag
wilde Erwin ons meegeven dat, ook al lijkt het eerst onmogelijk, we in onszelf moeten geloven en
samen moeten vechten om dit jaar als team te groeien.

Ondanks dat we vol goede moed de wedstrijd in gingen, verliep het niet zoals gehoopt. Voltena had
hun spel goed op orde, waar wij veel eigen fouten maakten. In de 2 e en de 3 e set ging het een stuk
beter, helaas trokken wij bij de lange rally’s telkens aan het kortste eind. Uiteindelijk hebben we
verloren met 16-25, 21-25 en 21-25.

Uiteraard waren we erg teleurgesteld en hebben we stevig gebaald dat we onszelf niet meer beloond
hebben. Gelukkig waren er ook een hele hoop positieve dingen: We hebben als team geknokt en
veerkracht getoond, ook al hebben we al heel veel pech gehad de afgelopen tijd. De tribunes waren
weer vol en het publiek heeft ons fantastisch gesteund, waarvoor bedankt! Ook willen we de
scheidsrechters extra bedanken in de week van de scheidsrechter en de jeugd van Impala die voor
ons de ballen hebben gerold!

En in plaats van op zondag te huilen in een hoekje, zijn we met 12 man sterk naar Borne afgereisd om
onze oud teamgenoten Annelies Dokter en Lobke Overtoom aan te moedigen die nu bij Apollo en
Eurosped spelen. Het was bedoeld als verrassing, maar we moeten de volgende keer wat beter
werken aan het verrassingseffect.

Nu gaan we weer keihard trainen om net als Eliud Kipchoge een super prestatie neer te zetten. Dan
wel niet op wereldniveau, maar wel in de topdivisie aankomende zaterdag 19 oktober om 15.30u
tegen PDK Huizen in Huizen.
p.s. Nog een leuke mededeling vanuit onze kant: onze enige echte Jet deelt haar passie vanaf nu met
de hele wereld! Volg allemaal @jetjegarnalenkroketje op Instagram voor de lekkerste en creatiefste
recepten. Daarnaast kunnen jullie ons team natuurlijk ook volgen via @donitasd1.