Nieuws
Eerste Nabeschouwingen Donitop
D1 - Nabeschouwing Orion-Donitas
Afgelopen zaterdag was het eindelijk zover. Na lange tijd stil te hebben gestaan, mochten we eindelijk weer onze eerste wedstrijd spelen. Met twee auto`s vol zijn we richting Doetinchem gereden. Dankzij onze trainer hebben we onderweg voornamelijk bos gezien, maar na twee uur waren we eindelijk gearriveerd.
Na een goede warming up mochten we eindelijk beginnen. De zes meiden waar we mee zijn begonnen waren Lieke, Daphne, Iris, Anouk, Mijke, Annelotte en op de liberopositie Demi. We startten stabiel en de sfeer zat er goed in. Er werd ondertussen flink gewisseld, want we moesten dit echt samen doen. Er waren lange rally`s en we hebben mooie dingen laten zien. De eerste set ging gelijk op tot de twintig. Helaas trok Orion aan het langste eind. 22-25 was de stand.
De tweede set begonnen we weer met volle moed. Femke bleef binnen de lijnen en wederom was dit een spannende set. Na een serve serie begonnen we scherp en stonden we 6-1 voor. Door wat slordige fouten aan eigen kant werd het echter snel weer gelijk. We hebben hard gewerkt maar helaas was dit net niet genoeg om de set binnen te slepen. Dit resulteerde in een 2-0 achterstand.
De derde set stond iedereen weer op scherp en hebben we met elkaar keihard gewerkt om te laten zien wat we in huis hebben. Ook Anouk, Maureen en Lobke hielpen hier keihard aan mee. De gehele set stonden we voor. Toch kwam Orion terug en was het er op of eronder. Met Femke op serve bij een 21-24 achterstand hebben we het voor elkaar weten te krijgen de set te pakken met 27-25.
We waren van plan het goede spel en het enthousiasme vol te houden en voort te zetten in de vierde set. Helaas kwam Orion al snel op een voorsprong en hebben we dit niet meer weten in te halen. Deze set zijn we dan ook maar snel weer vergeten.
Met 3-1 verlies kijken we terug op een leuke wedstrijd waar we weer ons spel hebben kunnen laten zien en zijn we er achter gekomen wat onze kwaliteiten zijn en waar nog werk aan de winkel is. Iedereen heeft zijn steentje kunnen bijdragen en volgende week hopen we daar weer een schepje bovenop te kunnen doen.
Wij zijn in ieder geval blij dat we weer in het veld kunnen staan en kijken daarom weer uit naar de volgende wedstrijd. Aankomende week komt Sudosa Dames 1 bij ons op bezoek. Deze week gaan we weer keihard trainen, zodat we klaar zijn om zaterdag weer te strijden in onze eigen vertrouwde Struikhal. Zaterdag 26 september, 19.30 uur: Donitas Dames 1 – SOMCOM/Sudosa Dames 1.
Afgelopen zaterdag was het eindelijk zover. Na lange tijd stil te hebben gestaan, mochten we eindelijk weer onze eerste wedstrijd spelen. Met twee auto`s vol zijn we richting Doetinchem gereden. Dankzij onze trainer hebben we onderweg voornamelijk bos gezien, maar na twee uur waren we eindelijk gearriveerd.
Na een goede warming up mochten we eindelijk beginnen. De zes meiden waar we mee zijn begonnen waren Lieke, Daphne, Iris, Anouk, Mijke, Annelotte en op de liberopositie Demi. We startten stabiel en de sfeer zat er goed in. Er werd ondertussen flink gewisseld, want we moesten dit echt samen doen. Er waren lange rally`s en we hebben mooie dingen laten zien. De eerste set ging gelijk op tot de twintig. Helaas trok Orion aan het langste eind. 22-25 was de stand.
De tweede set begonnen we weer met volle moed. Femke bleef binnen de lijnen en wederom was dit een spannende set. Na een serve serie begonnen we scherp en stonden we 6-1 voor. Door wat slordige fouten aan eigen kant werd het echter snel weer gelijk. We hebben hard gewerkt maar helaas was dit net niet genoeg om de set binnen te slepen. Dit resulteerde in een 2-0 achterstand.
De derde set stond iedereen weer op scherp en hebben we met elkaar keihard gewerkt om te laten zien wat we in huis hebben. Ook Anouk, Maureen en Lobke hielpen hier keihard aan mee. De gehele set stonden we voor. Toch kwam Orion terug en was het er op of eronder. Met Femke op serve bij een 21-24 achterstand hebben we het voor elkaar weten te krijgen de set te pakken met 27-25.
We waren van plan het goede spel en het enthousiasme vol te houden en voort te zetten in de vierde set. Helaas kwam Orion al snel op een voorsprong en hebben we dit niet meer weten in te halen. Deze set zijn we dan ook maar snel weer vergeten.
Met 3-1 verlies kijken we terug op een leuke wedstrijd waar we weer ons spel hebben kunnen laten zien en zijn we er achter gekomen wat onze kwaliteiten zijn en waar nog werk aan de winkel is. Iedereen heeft zijn steentje kunnen bijdragen en volgende week hopen we daar weer een schepje bovenop te kunnen doen.
Wij zijn in ieder geval blij dat we weer in het veld kunnen staan en kijken daarom weer uit naar de volgende wedstrijd. Aankomende week komt Sudosa Dames 1 bij ons op bezoek. Deze week gaan we weer keihard trainen, zodat we klaar zijn om zaterdag weer te strijden in onze eigen vertrouwde Struikhal. Zaterdag 26 september, 19.30 uur: Donitas Dames 1 – SOMCOM/Sudosa Dames 1.
D2 - ADD Safety & Security Donitas Dames 2 reist af naar Weerselooooo
Afgelopen zaterdag reisden de dames van ADD Safety&Security Donitas Dames 2 af naar Weerselo. Wij dachten allemaal dat je Weerselo eigenlijk met twee oo’s moest schrijven, maar we kwamen er al snel achter dat dit alleen maar zo lijkt, omdat de uitspraak van de plaatsnaam zo klinkt. Je raadt het al, wij moesten naar Tukkerland. In Weerselo moesten wij het in onze eerste competitiewedstrijd opnemen tegen WeVo ’70. Aangezien wij nieuw zijn in de Eerste Divisie is het wel even wennen met veel nieuwe tegenstanders (erg ver weg) en veel nieuwe accentjes. Gelukkig voelt Eline zich wel thuis in dit gebied en zei vervolgens ook: “Ik had gewoooon met de fiets gekund, dan was ik hier in een half uuarh”.
Het was in de ochtend voor de wedstrijd nog wel even spannend of wij naar Weerselo toe konden. Maar het is gelukt. Met versterking uit het derde damesteam van Donitas konden we die kant op (met mondkapjes op). Eenmaal aangekomen in Weerselo moesten we na 10 minuten al het veld op om te gaan shinen. Er heerste bij de speelsters een gezonde spanning en we hadden veel zin om te gaan knallen en ruim te gaan nemen!
De eerste set begonnen we een beetje onzeker en we keken al vrij vlot tegen een achterstand aan. Er stond aan beide kanten behoorlijk wat lengte aan het net en dit zorgde voor een mooi blokkerend en aanvallen schouwspel. De bal vloog je soms om de oren, maar vervolgens legde we de bal weer terug voor de tenen van de aanvalster. Het was een set waarbij er op hoog niveau gevolleybald werd en waarbij wij halverwege de touwtjes in handen namen. Renee scoorde met haar service de een na de andere bal en Noëlle liet zien dat ze vol lef kan volleyballen. Wytske bediende de speelsters van links naar rechts en zorgde voor de nodige gaten in de blokkering. Anke vloog door het veld en was heel gedreven om alle speelsters van de andere kant keihard af te blokken. Door hard te knokken hebben wij de eerste set naar ons toegetrokken! 22-25!
Dit is natuurlijk al een prachtig begin van een veelbelovend seizoen. We zijn dit jaar nieuw in de Eerste Divisie we pakten meteen een set van een goede tegenstander. Nu moesten we proberen om het niveau door te zetten. We kregen het in de loop van de wedstrijd zwaarder en we trokken helaas net aan het korte eind. In de tweede set werd het 25-19 voor WeVo. Over de derde set gaan we weinig zeggen. We kwamen passend niet onder de servicedruk van WeVo uit. Wout heeft nog geprobeerd om veel te wisselen, zodat we de draad weer op konden pakken, maar helaas. We verloren de 3e set met 25-12.
In de vierde set keken we elkaar aan en zeiden we tegen elkaar dat we weten dat hier nog wat te halen valt. Jill kwam op de plaats van Anke en we gingen los! Het zit er nog in, maar dan moeten wel alle gezichten dezelfde kant op en dan moeten we er met volle kracht tegenaan gaan! De hele set bleef heel spannend. Met veel wisselingen in het pass- en verdedigingssysteem probeerden we grip te krijgen op de aanvalsters van WeVo. Het mag ook wel even benoemd worden dat Wytske de langste dame van Wevo de bal voor de neus heeft gedrukt. Helaas heeft Wytske na dit killblock geen kruisje gezet. De pass kwam beter aan en ook de middens konden weer beter bediend worden. Sophie scoorde met haar steekjes veel punten en sloeg ons heel dichtbij WeVo. 23-22 en toen nam Wout een time-out. Met nog wat laatste aanmoedigende woorden gingen we het veld weer in. Het waren 2 hele spectaculaire rally’s, maar de setwinst ging helaas naar WeVo. Al met al is het natuurlijk jammer dat we maar 1 puntje mee terug hebben genomen naar Groningen, maar we zijn niet ontevreden met onze start van de competitie. Jullie gaan nog veel van ons horen en zien!
Komende zaterdag spelen we onze eerste thuiswedstrijd in de Struikhal in Groningen. Helaas is het niet mogelijk om bij onze wedstrijd te komen kijken, want er is geen publiek toegestaan op het ACLO Sportcentrum. Onze Kim zal via de socials zorgen voor de nodige updates. Willen jullie op de hoogte blijven van alle zaken van ADD Safety & Security Donitas Dames 2? Volg ons dan op Instagram via @add_safety_security_donitasd2 en op Facebook via ADD Safety & Security Donitas Dames 2!
D3 - Donitas DS 3 verliest eerste weddie van de comp
Na 6 maanden, oftewel 27 weken, oftewel 195 dagen, oftewel 4680 uur, oftewel 280800 minuten, oftewel 1684000 seconden was het EINDELIJK zover: we mochten lek (lekker) mdm (met de meiden) aantreden tegen Sudosa (Desto) voor onze eerste echte competitiewedstrijd van het seizoen! Sterker nog, de Nevobo (Nederlandse Volleybalbond) had het zo goed met ons voor dat we zelfs op vrijdagavond al mochten spelen tijdens Rutte’s persco (persconferentie), daar ging onze vrijmibo (vrijdagmiddagborrel). Iedereen was terug van vaka (vakantie), er waren voorbereidingstoernooien gespeeld en de insta (Instagram) was weer helemaal up to date nadat Merel nieuwe inspo (inspiratie) op heeft gedaan. Na het opnieuw bekijken van alle verhalen zijn we tot de conclu (conclusie) gekomen dat we best een stel gezel (gezellige) alcoholisten zijn met elkaar.
Helaas zaten een aantal teamies (teamgenoten) in quara (quarantaine) door coro (corona), vresel (vreselijk). Gelukkig wilde Muur (Muriël) wel voor de zeek (zekerheid) met ons mee dus met elf man sterk waren we klaar voor de weddie (wedstrijd).
Met coach HJ (Hertog Jan) en Jerry (jerrycan) aan onze zijde mochten we om 20.00 uur eindelijk beginnen en dit ging ons goed af! De spellie (spelverdeler) wist de dia (diagonaal), PL’ers (passer-lopers) en midjes (middenspelers) goed te vinden, en ook Nikki (Nikita) was lek (lekker) op dreef. Met 13-25 ging de eerste set naar ons, helemaal priem (prima)!
De tweede set begon iets minder soepel. We begonnen typisch Dames 3 gedrag te vertonen: we hadden wat opstart probs (problemen), gingen te makkelijk over het spelletje denken en maakten domme fouten. Tegen het einde van de set kwamen we eindelijk op dreef, maar het mocht niet meer baten en Sudosa (Desto) trok met 25-21 aan het langste eind.
De derde set ging gelukkig een stuk beter, tot halverwege: het ging even helemaal fout in de opstelling, waardoor we toch zeker 4 punten in de verkeerde opstelling speelden. We snapten er de ballen van, maar kwamen er later op de avond achter dat de voorzitter van Donitop de weddie (wedstrijd) op haar tellie (telefoon) in dwf (digitaal wedstrijdformulier) volgde, en de opstelling had veranderd. Echt een ari situ (arelaxte situatie), maar we wisten de set met 23-25 binnen te slepen. We waren natuurlijk gebrand om ook die vierde set te pakken. Dit leek ons ook te lukken, maar toen de twintig werd bereikt misten we de conca (concentratie) om te set af te maken en we verloren met 26-24.
Wij houden bij D3 van afko’s (afkortingen), maar deze weddie (wedstrijd) werd dus alles behalve kort. We weten natuurlijk niet hoe lang deze competitie gaat duren in verband met coro (corona), dus we maakten er voor de zeek (zekerheid) maar een vijfsetter van om zoveel mogelijk uit de contri (contributie) te halen. Waar menig student en Stadjer al aan de spebi’s (speciaalbiertjes) zat op het terras van de Drie (Gezusters), stonden wij nog steeds in het veld, niet norma (normaal). Maar volleybal is uiteraard onze prio (prioriteit) dus wij hebben gestreden tot het bittere eind, maar verloren met 15-13 en daarmee de weddie (wedstrijd) met 3-2. Gefeli (gefeliciteerd) Sudosa (Desto)!
De pilsjes werden na de weddie (wedstrijd) gedronken met links, zoals het echte verliezers betaamt, en ondertussen werd het strepenreglement even uitgelegd aan HJ (Hertog Jan), die het allemaal hila (hilarisch) vond. Daarna was het tijd voor onze favo (favoriete) loca (locatie): de de Maccie (McDonald’s), en het was zalie (zalig)! Eenmaal terug in Gro (Groningen) stond er een zieke esca (escalatie) op de planning, maar een aantal labo’s (laffe borrelaars) gooiden hela (helaas) roet in het eten.
Volgende week staat de eerste thuisdag op de planning: om 12.00 uur spelen we tegen Emmen ’95 (1995). We zouden jullie graag welkom heten, maar hela (helaas) is er geen publiek welkom in de Struik (Struikhal). Houd daarom onze insta (instagram) in de gaten via @donitasdames3!
H1
Geliefde Donitater,
Ik kan het niet mooier maken dan het is. Zaterdag jongstleden begonnen wij ongeslagen aan ons debuut in de Eerste Divisie A. Waar menig Groninger op deze prachtige zaterdag zich heerlijk zat te bezatten op het enige festival van deze coronazomer, mochten wij onze kniebeschermers aantrekken voor een mooie pot op een grillige ACLO.
De laatste zomerdagen zijn aangeslagen en blijkbaar heeft ook de ACLO dat begrepen. Moesten de naastgelegen damesteams worden afgekoeld door de zwoele aanvalspassen van Bart? Werd de vloer te heet door de gretige sprongen van Richard Pot? Enfin, vrolijk zette de beheerder donderdagavond de ventilatie op standje Noordzee, wat in combinatie met een openstaande nooddeur zorgde voor een ijzige temperatuur binnen onze geliefde Struik. Resultaat was dat vrijdagochtend een speler van ons met een griep in bed kwam te liggen. Of was hij toch stiekem te vinden in het Noorderplantsoen of bij Kopjek? Niemand zal het ooit weten.
Terug naar de livestream. De livestream, via een met vorst beslagen camera, toonde een prima spelen Renswouw, met wat passproblemen aan zijde. Coach Lennart Harmsen liet zijn team gevarieerd spelen, nog op zoek naar de afstemming tussen alle nieuwelingen. Over de uitslag kunnen we kort zijn.
Gelukkig mogen wij aankomende zaterdag eindelijk aantreden in onze geliefde Sportsbar Struik, tijdens een echte Donitas thuisdag. We zien u op Facebook, klokslag 17:00 uur!
H2
Het was vrijdag 18 september 19:00 uur, Rutte met een serieuze blik kan nooit veel goeds beloven. Wederom wordt het volk geteisterd met nieuwe maatregelen. Doen we nu niets dan zitten we binnen enkele weken op 10.000 besmettingen per dag. Ook in Groningen gaan we met al bijna 700 nieuwe besmettingen per dag mooi de verkeerde kant op. U begrijpt het, het werd de mannen van Donitas Heren Deux wat heet onder de voeten en daarom zochten zij een plaatsje op waar het gevaar niet naast je zit, maar 1,5 meter onder de grond ligt. Slochteren, waar de lichtbakken van het plafond trillen en de leden van VIOS/K de kantine niet langer durven te delen met hun tegenstander. Gastvrij is het niet en elitair kun je het etablissement waar een lauw bakje koffie twee zuur geleende DUO euro’s kost zeker niet noemen. Ik weet het.. Ik weet het.. Als ze nog eens écht omzet willen draaien zouden ze alleen de leden van Donitas toe moeten laten in de kantine. Maargoed, achteraf bleek het allemaal zeer terecht aangezien onze eigen Koentsj een dag later door de GGD werd veroordeeld tot 5 dagen preventieve quarantaine.
Over de 1,5 meter maatregel gesproken: blijkbaar is het voor de leden van VIOS/K erg lastig om afstand te bewaren. Al helemaal van hun verenigingsgevoel. Wij als studenten die onze prachtige geel-blauwe vereniging met hartstocht aanhangen kunnen dat natuurlijk alleen maar aanmoedigen, tenzij je het volgende hoort: “In twijfelgevallen kan ik nog wel eens een puntje laten gaan. Ik speel tenslotte voor VIOS/K!”
Ach he, met een jong team, veel spelers voor wie zelfs de Derde Divisie net te hoog gegrepen is en het kwijtraken van een spelverdeler kon dit er nog wel bij. Wel hebben we iets anders gewonnen, ofja telt een aanwinst als iets winnen? Mini-baguette Visser, jaja het broertje van, speelde de sterren van de hemel. Ten minste één Tweede Klasse speler die het Derde Divisie niveau heeft gehaald, lekker gast! Over de rest van de spelers valt niet naar huis te schrijven. Hier en daar werd er een leuk niveau gehaald, maar als je door een degradatie-kandidaat aan de kant wordt gezet is er niets om trots op te zijn. Volgende keer beter mannen, gelukkig smaakte het bier er niet minder om!
Zoals een goed ex-recensent van de nabeschouwingen betaamt weet ik dat er veel waarde wordt gehecht aan de setstanden, bij dezen: gewonnen-verloren-verloren-verloren. Eindstand: Verloren.
IM HERZZ!!
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen