Donitas

• 2 okt. 2020 10:15:00

Nabeschouwingen Donitop

H1 - Plainwater Donitas 1 – DIO Bedum 3

Geliefde Donitater,

Terwijl de gehele provincie Groningen zich vrijwillig liet penetreren door wattenstaafjes, hadden wij een mooie middag met intiem lichaamscontact tussen de strakke mannen van het eerste en DIO/Bedum Heren 2 voor de boeg. Een mooi moment om onze huidhonger te stillen tijdens deze tijden van social distancing.

DIO/Bedum is een ervaren team met een hoog 'dad bod' gehalte, waarvan de diagonaal het meeste scorend vermogen heeft. Onze aanvoerder Leon Dersjant zorgde regelmatig met zijn block voor een zonsverduistering aan Bedumer zijde en prikballen op positie 2 waren de sleutel tot de eerste setwinst. In de tweede set ging het minder draaien aan onze zijde. Mooie, lange rally’s werden afgewisseld met fouten in de communicatie en moeilijkheden met scoren. Aan beiden kanten werd er goed verdedigd, Robin ‘Daumen’ Sjerbatsky en Richard Pot waren goed aan het blokkeren op het midden en zelfs diagonaal Jorryt ‘net niet gnkt’ Sybrandy waagde een enkele keer een duik naar de grond voor een welbefaamde ‘pancake’. Dit was voor iedereen wel even schrikken. 

Opvallend was verder dat dit al de tweede wedstrijd van het seizoen was waar de voltallige selectie van de tegenstander Richard Pot haatte. Dit leverde wel enkele fraaie plaatjes en oneliners op aan het net. 

Na een behoorlijke dip in de vierde set werd met dubbele wissels een omkering geprovoceerd. Helaas kwam dit te laat, waarna besloten werd om de Sportsbar uit te spelen. 

 

D2 - Ode aan het publiek

Wat een verwarrende tijd! Het enthousiasme dat we eindelijk weer mogen volleyballen wordt af en toe afgeremd door alle looproutes, 1,5 meter afstand en geen hele dagen meer in de sporthal. Dit valt nog te overleven, maar onze eerste thuiswedstrijd afgelopen zaterdag werd toch wel overschaduwd door het gebrek aan publiek. Waar om 17:00 uur de Struikhal meestal afgeladen is (oké, we moeten toegeven, wel aan de kant van H1 maar iedereen keek toch stiekem naar ons. Dat weet ik zeker), was het nu leeg. Overigens had dit niks te maken met het feit dat we om 14:30 uur spelen, want in deze tijden moeten we het helaas zonder aanmoediging en support stellen.

Uiteraard zijn we afgelopen zaterdag met 200% de wedstrijd ingegaan en konden onze fans (en die van Sudosa) online de wedstrijd volgen. Dat is tegenwoordig hoe het werkt, online. De Facebook livestream van de wedstrijd is goed bekeken en veel dank daarvoor. Het voelde toch een beetje alsof we voor die volle tribune aan het spelen waren en dat was in de eerste set zeker terug te zien. We Donimeerden, eh, domineerden het spel en wonnen de set. In ons achterhoofd hoorden we DO-NI-TAS door de Struikhal galmen, gevolgd door het oorverdovende geluid van de trommels, maar niks is  minder waar. De volgende sets hebben we niet minder hard gestreden voor het maken van de punten, maar het bleek zo makkelijk niet. We hebben mooie momenten laten zien, maar ook zijn er duidelijke leermomenten voorbij gekomen. Iets om de komende weken keihard aan te werken. Dat is ook een belofte die we aan jullie, het publiek, maken, zodat jullie elke week optimaal kunnen genieten van de prachtsetjes van Wyt & Gith, de pluspasses van Smurf, het aanvalsgeweld van Ier, Piek, Minion, Grösmeijer, Soof, Loos, Kimmie, Lambi en Jim en de bulderende lach van Wout.

Lief publiek, we missen jullie! We hopen dat we zo lang mogelijk door mogen gaan en dat we jullie snel weer in de lieftallige Struikhal mogen verwelkomen voor een dagje volleybalspektakel. We missen het geluid van de trommels, het geschreeuw en gejuich en de trouwe Donitaters, vrienden, vriendinnen, papa’s, mama’s, oma’s en opa’s die altijd op de tribune te vinden zijn. Voor nu, blijf ons lekker vanaf de bank volgen en juich zo hard dat we het in de Stuikhal kunnen horen. Blijf gezond en hopelijk tot snel!

 

Donitas Dames 3 haalt alles uit de contributie

26 september 2020. De ene na de andere wedstrijd werd gecanceld omdat tegenstanders een coronageval in het team hadden of simpelweg niet naar Groningen durfden te komen. Emmen ’95 wilde gelukkig wel gewoon een potje spelen, dus om 12:00 uur stonden wij fris en fruitig aan de zijlijn. Ja, u leest het goed, 12:00 uur in plaats van 14:30 uur. Dit betekende ineens dat de wekker ging op zaterdagochtend, wat niet iedereen kon waarderen. Maar bekijk het van de positieve kant: eerder spelen betekent eerder zuipen.
We begonnen de wedstrijd enigszins matig want we waren nog niet helemaal wakker. Dit is niets nieuws voor Dames 3: waar Heren 8 ooit de dranktrein heeft geïntroduceerd, zijn wij zelf meer een dieseltrein. We kunnen best wel wat, maar moeten vaak even een setje (of twee) op gang komen.. Zelfs Nikki, normaal gesproken luid en duidelijk aanwezig, stond nog niet helemaal op te letten, met als resultaat dat Rianne na drie punten al een bal in d’r oog ketste. Bij nadere inspectie van het oog werd geconcludeerd dat Nikki haar lens gelukkig niet was verloren, want die zag je nog zitten. Klein detail: Nikki draagt helemaal geen lenzen. Met één oog en een beetje hoofdpijn kon ze gelukkig nog prima verder spelen. Het codewoord voor de rest wedstrijd was variatie in de aanval. Helaas werd dit verkeerd opgevat en varieerden we voornamelijk in onze foutenlast. Een ketser hier, een servicefout daar, een balletje in het net, en ineens was het 17-25 voor Emmen ‘95.
De tweede set ging al een stuk beter. De pass lag lekker, er werd meer gecommuniceerd en we leken onze schwung, zij het met enige twijfel, te hebben gevonden. Bij 24-21 was diezelfde schwung ineens toch weer foetsie. Twee ballen onderin het net, twee ketsers en een bal tegen de muur en ineens was Emmen ’95 er met de set vandoor. We lieten onze koppen echter niet hangen en wisten in de derde set onze weer draai te vinden. Deze keer maakten we het wél af en we pakten de set met 25-21.
Over de vierde set kunnen we kort zijn. De ene servicefout na de andere servicefout vloog je om de oren. Gelukkig maakte Emmen ’95 net drie servicefouten meer dus we pakten de set en gingen, jawel, alwéér voor die vijfde set. Nogmaals alles uit die contributie halen! Helaas was ook in de laatste set de schwung ver te zoeken. We liepen weer achter de feiten aan en de set ging met 10-15 naar Emmen ’95. De derde helft (zesde set?) hebben we overigens beter gedaan. De spelletjestas is goed ingewijd en we zijn inmiddels zelfs op TikTok te vinden, influencers die we zijn.. Helaas was dit de laatste wedstrijd voor Githe, die ons helaas gaat verlaten voor ADD Safety&Security Donitas Dames 2.. We gaan haar imitaties van Jolke ontzettend missen maar wensen haar veel succes! Volgende week spelen we om 18:30 uur in Hoogeveen tegen Olhaco, mits Rutte dit natuurlijk toelaat. Wil je nou niets missen van het leukste team van de Tweede Divisie? Volg ons dan op Facebook (Hemingway’s Donitas Dames 3) of Insta (@donitasdames3)!