Donitas

• 5 nov. 2018 19:25:00

Nabeschouwingen Donitop 03-11-2018

Webton Hengelo HS1 - NTC Vastgoed Donitas HS1

De yell van Donitas heren 1 is ‘Thunder’, wat zoiets betekent als onweer. Als je de tijd na de donder
vermenigvuldigt met de snelheid, heb je de afstand. Dus als je de afstand deelt door de snelheid,
weet je precies hoe snel je geteld hebt.
Deze grap is natuurlijk gestolen van komediant Herman Fonkers, wat weer toevallig is, want
afgelopen zaterdag was het weer tijd voor een wedstrijd volleybal in Twente. En niet zomaar eentje,
maar eentje waar de vonken vanaf vlogen.
De VeCo van HeVoCo, oftewel de feestcommissie van de Hengelose Volleybal Combinatie, had een
fonkelnieuw idee bedacht. Ze vonden daar in Hengelo, waar altijd wat te doen is, dat de vonk tussen
de spelers en het publiek nog niet echt daar was. Tijdens een vergadering van de FeCo sloeg de vonk
over. Er moest een vonkenmachine komen. Twente staat bekend om zijn droge humor, vandaar de
gortdroge intro van dit stuk.
Dan nu de wedstrijd. Door de vonkenmachine was de intro van de wedstrijd niet zo gortdroog, maar
werkelijk spetterend. De mensen die waren gekomen naar de sporthal klommen op de banken, er
kwam spontaan eelt op hun handen van het klappen en de stembanden moeten een week herstellen
van het geleverde werk. Althans, dat had de FeCo van HeVoCo zich voorgesteld. Tot hun stomme
verbazing was dit niet het geval. Misschien wordt het eens tijd voor een klapVeeCo.
Op de tribune praten twee Twentenaren met elkaar. ‘’Je moet gewoon zorgen dat je het laatste punt
scoort, dan win je altijd’’, zei eentje. ‘’Klopt’’, zei de ander. En zo geschiedde. HeVoCo won de
wedstrijd, omdat ze inderdaad het laatste punt scoorden.

Volgende week spelen we tegen Dynamo.

FOOX Olhaco HS2 - 't Gat van Groningen Donitas HS 2

 

 

Beste fans,

Ja hoor, de teamavond heeft geholpen, want we hebben de eerste 4-0 van het jaar geklapt! We staan
nu bovenaan in de ranking #lekkur. De dag begon echter wat roestig. Koen moest wakker gemaakt
worden door een huisgenoot na wat appjes vanuit het team. Mobiel niet in de oplader, dus geen
wekker. Lekker handig… “Heeft hij gisteren gezopen ofzo?” Wel 25 strepen voor gecalled. Volgens
feut Peter nog te weinig. 
Toch nog op tijd in Hoogeveen aangekomen, kon de wedstrijd tegen Olhaco beginnen. Helaas zonder
koffie dit keer door de vertraging. Niels kreeg al ontwenningsverschijnselen na een week in de UB
100 liter weggezopen te hebben. Jordi was ondertussen ook weer opgestaan uit de dood en wat
speelde hij lekker. De hele wedstrijd is er steady gespeeld. De eerste set was het nog een beetje krap
met 25-23, maar dat werd in de tweede set heerlijk gecompenseerd met 25-14. De service in de
derde set wilde niet bij iedereen lukken, wat resulteerde in een weer krappere 25-22. De wedstrijd
werd prima afgesloten met 25-21. Voor sommigen werd de overwinning afgesloten in huize
Deutschland en ’t Gat. Prima dag dus!
Volgende week wordt het een drukke week. Donderdag inhaalwedstrijd in de Struikhal om half 8,
kom vooral kijken! Zaterdag op de normale tijd ook een wedstrijd, dus genoeg punten om binnen te
harken. Tot in de Struik!
 
IMMMM HERRRZZZZZ
P.S. Sinterklaas komt weer vroeg dit jaar, spannuuunnnnd….

VoCaSa DS 1 - OBEG Donitas DS 1

Afgelopen zaterdag stond de uitwedstrijd tegen promovendus VoCaSa op het programma. De busjes
waren op en dus ging Donitas dames 1 deze keer in meerdere auto’s on tour naar Nijmegen. Donitas
dames 1 zou niet “on tour” zijn, als er niet ook nog iets mis zou gaan onderweg. Als trouwe lezer van
onze wedstrijdverslagen had u dit wellicht al in de gaten. Gemiste afslagen rekenen we tegenwoordig
gewoon goed. Het was afgelopen zaterdag natuurlijk ook lastig communiceren met zoveel auto’s.
“Helaas” en “tot zo in Nijmegen” werd er gecommuniceerd vanaf auto 1 bij de La Place, naar de
snelweg, waar auto 2 de afslag had gemist. Daarnaast stond Mijke met haar ellenlange geduld keurig op
de parkeerplaats in Zwolle te wachten tot ze zou worden opgehaald. Totdat ze wel heel erg veel zin
kreeg in de wedstrijd.. “Oeps, afslag gemist!” aldus auto 3. Gelukkig was het zoals altijd verder wel heel
gezellig en kon zelfs Mijke erom lachen nadat ze alsnog werd opgepikt!
VoCaSa was tot zaterdag een onbekende tegenstander voor ons. We wisten onder andere dat zij van
vijfsetters houden (net als wij) en dat ze over een middenaanval en een buitenaanval beschikken (thanks
Erwin!) en dat de bal rond is en een veld 9 bij 9 meter. Wij gingen dus eigenlijk, zoals altijd, uit van onze
eigen kracht en we begonnen daarom lekker onbevangen aan de wedstrijd! Dat werkt voor ons erg
prettig. De pass werd weer keurig afgeleverd en de ene na de andere deuk werd vakkundig in de vloer
van VoCaSa getimmerd. We wonnen deze eerste set dan ook ruim met 18-25.
VoCaSa was wakker geschud, want waar wij verslapten in de tweede set, zetten zij er een extra tandje
bij. Het werd uiteindelijk stuivertje wisselen tot de stand 32-30. Wij hadden inmiddels in de gaten
gekregen dat dit geen gemakkelijke pot zou worden, zoals de eerste set wel deed vermoeden. Helaas,
we moesten aan de bak. Daarom gingen we de derde set lekker scherp van start en wisten we een
voorsprong te pakken tot aan het einde van de set. Boven de 20 punten zette VoCaSa gas bij en werd
het nog even spannend, maar precies op tijd wisten we de winst van deze set binnen te slepen: 23-25
met een 1-2 voorsprong in sets!
De vierde set leek een beetje op onze heenreis naar Nijmegen. Het één en ander ging namelijk mis. We
keken al snel tegen een hele forse achterstand aan en we konden niet meekomen met het hoge tempo
van VoCaSa. Met 25-16 ging deze set naar VoCaSa en werd het 2-2 in sets. We maken er geen woorden
meer aan vuil.
In de vijfde set wisten we ons te herpakken. Met Lynn op de passerloperpositie knokten we voor elk
punt en hengelden we de winst binnen. 2-3 winst! Fieuw!
Onder de vreemde piemeldouches mét een gek pisstraaltje in de VoCaSa-hal hebben we de wedstrijd
gelukkig van ons af kunnen wassen. De terugreis ging ook een stuk soepeler en komende week gaan we
weer hard trainen. Aanstaande zaterdag wacht ons namelijk SV Dynamo uit Apeldoorn. We mogen dan
weer voor ons eigen fijne publiek spelen om 19.30 uur in de Struikhal! Tot dan!

De Bevers DS 1 - De Leukste Deal Donitas DS 2

Kennen jullie dat gevoel dat het publiek weggaat als je 3-0 achterstaat? Wij niet, maar de
Bevers wel. En kennen jullie dat gevoel dat je publiek geen idee heeft hoe ze moeten
aanmoedigen? Wij niet, maar de Bevers wel. En kennen jullie dat gevoel dat de tegenstander
niet wil dat je naar de sporthal komt? Wij wel, maar de Bevers niet.
Op een mooie zaterdagmiddag in november stapte De leukste deal Donitas Dames 2 vanuit alle
hoeken van Nederland in de auto richting Lemelerveld. Ooit gehoord van het gehucht
Lemelerveld? Wij niet, maar de Bevers wel. Het was een avontuur. Niemand van Dames 2 wist
de sporthal op tijd en via de juiste weg te bereiken. Afslagen waren ineens verdwenen, wegen
liepen dood, alle boerenlandweggetjes rondom Lemelerveld zijn door de dames van Donitas
ontdekt en sommige meiden achtten het nodig om dan maar een shortcut door de berm te
nemen om de sporthal te bereiken. Ken je dat gevoel dat je de weg blokkeert, omdat je niet wil
dat de tegenstanders de sporthal bereiken, omdat je bang voor ze bent? Wij niet, maar de
Bevers wel.
De afgelopen wedstrijden van Donitas Dames 2 stonden in het teken van gure sfeer is ook
sfeer, maar dat was niet het geval bij deze wedstrijd. Het was tijd om eens te laten zien dat we
wel wisten hoe volleyballen moet. De starting six van deze wedstrijd waren Wytske, Renee,
Kim, Jill, Lieke, Iris en Nikki. Ken je dat gevoel dat je de wedstrijd begint met een killblokje hier,
een perfect passje daar, een balletje binnen de driemeterlijn? Wij wel, maar de Bevers niet.
Dames 2 was on fire, het ging heerlijk en we haalden de eerste set met veel overtuiging binnen.
Ken je dat gevoel dat je de eerste set wint met 25-15? Wij wel, maar de Bevers niet.
Ook de tweede set begon Donitas Dames 2 met overtuiging. Een serve serie van Lieke, een
fake pancake van Jill, een redding van Nikki en Wytske die de middenblokkeerders van de
Bevers wegspeelde. Ken je dat gevoel dat je volledig overrompeld wordt door de tegenstander?
Wij niet, maar de Bevers wel. En zo stond er een overtuigende 25-21 op het bord in het
voordeel van Donitas.
En ook de derde set was Donitas on fire. Wytske wist nog steeds haar aanvallers feilloos te
vinden, de blokkers kenden deze wedstrijd enkel het woord killblok, de passers leverden alleen
maar goede pasjes af. Alles klopte. BAM 25-15.
Tijd voor de vierde set, 3 gewonnen sets, daar moet toch zeker ook een vierde gewonnen set
bij. Echter was de tribune inmiddels een beetje leeggelopen. Wat we toch wel sneu vonden voor
de Bevers en we besloten ze deze set wat meer aan volleyballen toe te laten komen. Het werd
spannend en ging gelijk op. Toch wist Donitas Dames 2 de set binnen te slepen en BAM 29-27.
Ken je dat gevoel dat je 5 punten mee naar huis neemt? Wij wel en de Bevers vast ook wel ;).
Maar niet deze wedstrijd.
De sfeer was goed, de Troela’s wisten eindelijk weer wat volleyballen was. Zoals Wytske zou
zeggen: “We gaan lekker op positiviteit.” En dat was zeker het geval deze wedstrijd. Door naar
volgende week, we zijn klaar om weer te shinen.​

Sudosa-Desto DS 2 – Hemingway’s Donitas DS 3

Zaterdag 3 november mocht Donitas DS 3 weer afreizen naar Assen, waar de wedstrijd Sudosa-Desto
DS 2 – Hemingway’s Donitas DS 3 plaatsvond. Auto’s en bussen waren dit keer ons vervoer om zo op
tijd de sporthal te betreden. Na 2 maal op rij met een 4-0 verlies naar huis gegaan te zijn, waren we
zeer gebrand om bij deze wedstrijd punten te pakken.
Al wachtend in de kantine konden wij ons lang genoeg voorbereiden op de wedstrijd die zal komen,
iets met een kleine uitloop van de vorige wedstrijd.. Uiteindelijk konden we rond kwart voor 3 de zaal
betreden om ons maximaal voor te bereiden op de wedstrijd.
De wedstrijd begon, helaas was onze vechtlust van afgelopen trainingen ver te vinden in de eerste
set, wat de setstand op 25-15 voor Sudosa-Desto bracht. We zouden deze snel vergeten en met een
leeg hoofd de 2 e set in gaan. Hierin kwam onze vechtlust weer naar boven. Helaas hadden de
scheidsrechters wat moeite met touchéballen en mochten we deze wedstrijd ook wel lijnrechters
kunnen gebruiken.. Deze set ging dan ook met een stand van 27-25 naar Sudosa-Desto. Vervolgens
de 3 e set in. We waren onze vechtlust weer kwijtgeraakt, wat eindigde in een setstand van 25-16
voor Sudosa-Desto. Na drie verloren sets hadden we onze mind omgezet, want we zouden hier zeker
niet weggaan zonder punten. De sfeer en de vechtlust was weer te zien bij ons en Valerie heeft
uiteindelijk de doorslag gegeven, want die bleef maar scoren! Het eindigde met een setstand van 22-
25 voor Donitas, helaas met een 3-1 verlies.