Donitas

• 4 dec. 2018 11:35:00

Nabeschouwingen Donitop 1-12-2018

Dash D1 - De Leukste Deal Donitas D2

WIE STEMT VOOR EEN voetballend DAMES 2 OF EEN volleyballend DAMES 2?

Afgelopen zaterdag stond ons de meest verre thuiswedstrijd op het programma te wachten. Namelijk 142
kilometer richting het 'o zo mooie' Vorden. De voorbereidingen werden eerder die middag al ruimschoots
getroffen. Over de app werd uitgebreid gediscussieerd over wie er een kabel heeft of een box mee kan
nemen voor het afspelen van de muziek. Een afvaardiging van het team mocht namelijk in het PGB-busje
samen met Jaap als chauffeur #sorryJaap.
Toen eindelijk alle ADHD´ers aangekomen waren in Vorden. En de overige speelsters zelf in Vorden waren
aangestrand, begon de warming-up. Daar kwamen de voetbalskills even naar boven. Want wat is nou een
betere warming-up dan een rondje hooghouden? Of in ieder geval doen alsof.
Hierna was het eindelijk zover, de wedstrijd zelf! Om klokslag 16:45 uur begonnen we écht met
volleyballen. Voor de oplettende lezer, inderdaad de tijd klopt niet helemaal. Waar volgens de Nevobo de
wedstrijd al om 16:00 uur begon, begonnen wij pas echt met volleyballen in de derde set.
De eerste en tweede set vlogen voorbij. Helaas niet in ons voordeel. Alles werd uit de kast gehaald om het
tij te doen keren, maar niks hielp! We begonnen de sets fanatiek, maar boden al snel geen weerstand
tegen Dash. Zelfs het aanvragen van een derde time-out mocht niet baten. Hoezeer we ook sorry zeiden
tegen de scheidsrechter, besloten die ons toch een gele kaart hiervoor te geven #sorryscheids. In de
derde set begon de motor dan eindelijk te draaien. De ballen werden met meer overtuiging naar de grond
geslagen en de blokkering stond als een huis. Verder heeft onze libero Annemarie, volgens haarzelf ‘de
mooiste redding van dit seizoen’ gemaakt. En daarbij haar schouder in de kom laten
zitten #lekkerbezigsmurf. En dus werd de derde set met overtuiging gewonnen!
Dan de 4de set, daar moesten we shinen, daar moest het gebeuren, dan konden we Dash misschien
pakken. Tot de 15 stonden we voor, maar toen een sterke serviceserie van Dash roet in het eten kwam
gooien, keerde de score volledig en de rest van de set liepen we achter de feiten aan. De set ging ook
helaas verloren met 25-20.
Tevreden met een set, maar gefrustreerd dat het er niet meer waren, sprong iedereen weer in het busje
om het verdriet weg te eten bij de McDonalds, nogmaals #sorryJaap.
Er staat nog maar 1 wedstrijd op de planning in dit jaar. Die zal volgende week in Veendam gespeeld
worden. Laten we hopen dat we onszelf dan kunnen belonen met de McDonalds. En als laatste willen we
dit moment even pakken om Ilse Janssen te bedanken! Heel fijn dat je het hele eind met al die ADHD’ers
in een busje mee wou om ons uit de brand te helpen #bedanktIlse!