Donitas

• 19 nov. 2018 15:50:00

Nabeschouwingen Donitop 17-11-2018

Volley Tilburg H1 - NTC Vastgoed Donitas H1

!!!BREAKING NEWS!!!
.
“NOORDERLICHT LAAT TILBURG EINDELIJK WEER EENS SCHITTEREN.”
.

Zaterdagavond is een natuurverschijnsel in de provincie Brabant gesignaleerd. Het gaat
omtrent licht. Nu Brandt er in Brabant altijd licht. Maar dit gaat om het Noorderlicht, een
natuurverschijnsel dat nog nooit is vertoond in deze regionen van het land. Het gaat
specifiek om de plaats Tilburg. Hier hebben de mensen kunnen genieten van een prachtige
lichtshow.
Het noorderlicht kon rond de klok van 18:00 in hele lichte mate te zien zijn in Tilburg. Het
was een gloed die zeker nog niet in volle glorie was. Het licht was nog wazig en had nog geen
echte kleuren aangenomen. Naarmate het 20:00 uur werd, kwam de kleur beter naar voren.
Het was een gele gloed met blauwe tinten. Het licht werd steeds sterker en sterker
naarmate de tijd verstrekte.
Toen het licht op volle sterkte was, trok zich een muur van 2.02 meter op. Deze muur van
licht hield zo’n 45 minuten aan. Naast deze muur was aan de “ene” hand een extra grote
lichtstraal te zien. Deze straal was zo ontzettend sterk en fel dat het zelfs objecten tegen
hield. Aan de andere hand was er een spektakel van lichtballen te bewonderen. Deze ballen
schoten in diagonalen en rechte lijnen door Tilburg heen.
De Politie van Tilburg had naast de relschoppers tijdens de sinterklaasintocht een aantal
korpsknechten naar Sporthal T-Kwadraat gestuurd. In lichtblauwe uniformen arriveerde de
korpsknechten om de lichtstralen te temmen. Waar de politie van Tilburg geen rekening
mee had gehouden, was de schaal van lichter. Want aan de korpsknechten was duidelijk te
zien dat zij met dit bijltje nog nooit hadden gehakt.
Na veel moeite en inspanning waren de korpsknechten van Tilburg toch in staat om het licht
wat te doven. Dit gebeurde rond de klok van 20:40 en duurde tot ongeveer 21:00 uur. Wat
uiteraard een knappe prestatie is voor zulke onervaren jongens. Je merkte dat het team
uitgeput was om het licht te temmen en het team viel als los zand uit elkaar. Waar de leider
van de korpsknechten met zijn toverstok nog probeerde het geheel bij elkaar te houden, was
dit tevergeefs.
Het licht begon weer te branden als nooit tevoren. Het licht werd feller en feller. De
lichtballen krachtiger en krachtiger. Tilburg was zich hiervan bewust en besloot voor het
slotakkoord zelfs een DJ in te huren. Een prachtig koppel dat haarfijn wist aan te voelen hoe
je het licht met muziek samen kon laten gaan.
Maar dat was nog niet alles, want bij het Noorderlicht op de schaal van lichter komt bij een
stand 3-1 op de schaal van lichter een slotstuk waar de vrouwen het niet meer houwen.
Deze beelden zijn vastgelegd door een professioneel vlogger die op dat moment aanwezig
was. De beelden wilden wij jullie niet onthouden.

#THUNDER
Geschreven door: NOS-correspondent Gradontular.

Donitas Heren 2 doet SuDoSa puntje cadeau

Sinterklaas is weer in het land, met pornosint vers in het geheugen weten de doorgaans grote
mannen van het tweede dat als geen ander. Helaas moesten de meeste mannen de
sinterklaasintocht verstek laten gaan, op zaterdag wordt er immers uitgeslapen. Op een erg
onduidelijk gecommuniceerde vertrektijd werd er dus fris en fruitig door een bijna voltallige selectie
vertrokken richting de boertjes uit Assen. Alleen onze libero was afwezig, die was namelijk opgepakt
bij een zwarte piet demonstratie ergens in Friesland. Gelukkig hebben we supertalent Thomas
‘’fitboy’’ Visser bereid gevonden zijn prachtige geel-blauwe shirt in te ruilen voor die van de libero,
wat later slechts de eerste van vele heldenacties bleek te zijn.
Snel door naar de wedstrijd, bijna net zo snel als de warming-up. We kregen door het uitlopen van
eerdere wedstrijden slechts 15 minuten inspeeltijd. Je zou denken dat de jonge goden van het
tweede daar een groot voordeel uit halen ten opzichte van onze overwegend kalende tegenstanders,
de realiteit blijkt echter anders. Want ook al zegt de tussenstand dat dit een eenvoudige overwinning
ging worden, de boertjes haalde immers maar een miniem aantal punten uit hun eerste wedstrijd,
zou het een lastige pot worden tegen een uitstekend spelende tegenstander. Na een matige start van
onze kant en een aantal gemiste setpoints moesten we de eerste set met 31-29 verstek laten gaan.
Hierna hebben de mannen zich echter eminent hersteld en kon er na het laatste fluitsignaal een
degelijke 1-3 winst genoteerd worden.
Vanzelfsprekend werd de overwinning goed gevierd in de stad, zo zijn er door sommige spelers zelfs
meerdere meisjes aan de haak geslagen. Zo blijkt maar weer, iedereen weet al dat het een kwestie
van tijd is totdat dit team tot kampioenen getroond zal worden. Wellicht gebeurd dat volgende week
al, als de topper van de heren derde divisie regio noord op het programma staat. Volgende week
spelen we namelijk thuis tegen de nummer twee, hopelijk zal die wedstrijd wel goed genoeg zijn voor
pitchers van de vader van Niels.

Im Herz

Voltena D1 - OBEG Donitas D1

Afgelopen zaterdag werd er afgecrosst naar “de Crosser” in Werkendam. Een spannende pot tegen
de beachvolleybaldames in de zaal genaamd: Voltena, ofwel de Tena Ladies, stond op ons te
wachten. Met in ons hoofd de meegegeven huiswerkopgaven (lees: filmpjes, aanvalsrichtingen,
uitgangspositie) van Erwin, gingen wij met voldoende munitie op pad om deze kruistocht naar het
Zuiden tot een succes te doen maken. Toch?!
 
Wat een obstakels stonden ons weer te wachten op deze lange, helse, koude tocht naar het Zuiden
van het land. Of was het toch Noorden? O ja, Noord-Brabant, dat was het! Ach ja, we waren hier
immers ook nog niet eerder geweest. Het is ook niet makkelijk. Maar het moet ons gaan lukken om er
te komen. Toch?!
 
Helaas, toen kwam Sinterklaas die onze plannen dwarsboomde. Hij kwam aan in Groningen met zijn
zwarte, witte, of toch regenboog of roetveeg pieten. De eerste verwarring ontstond al. Wat zijn jullie nu
precies en wat willen jullie zelf zijn? Een volledige identiteitscrisis waar we behoorlijk van onder de
indruk waren. Zaalvolleyballers, beachvolleyballers of zaalbeachers? Ingewikkeld hoor. Wat een
verwarring. Wij snapten er nog niks van. 1-0 achter is het gevolg, maar met goede moed gaan we
door. Wie weet komen we er nog achter.
 
Want daarnaast: Het Emma Viaduct is op zaterdag toch ONZE plek om te verzamelen?! En niet die
van opstandige withoofden! Die gaan maar ergens anders hun heil zoeken, maar wij hebben een
missie. Het wordt ons gewoon niet gemakkelijk gemaakt. Wij willen gewoon ZAALvolleyballen!  Dus de
enige oplossing: Anticiperen! Verzamelen bij de Martini Plaza! Zie je nu wel, we kunnen het wel! We
komen er wel! Nu staan we weer gelijk, 1-1.
 
En dan het volgende moment waar het ook altijd even moeilijk wordt: De pitstop onderweg.
Samen met het hele team, tegelijkertijd een kopje koffie ergens drinken om even op te warmen en de
benen te strekken. Dat blijft voor ons toch ook een uitdaging. Gelukkig zijn we zo flexibel en heeft
iedereen zijn eigen kwaliteiten. De ene kan goed navigeren, de ander kan creatieve alternatieve
routes bedenken! Was dit dan onze kracht? Werd dit dan ons antwoord op die venijnige tikjes over de
blokkering van die midden, de doortikbal van die spelverdeler, de opslagen die rechtstreeks vanuit het
zand kwamen en met een boog ineens ter aarde storten. Nee, dit stond toch ook niet zo in onze
huiswerkopdrachten beschreven. Te laat… 2-1 achter.
 
Anticiperen moesten we weer! Met het grootste gedeelte van het team dan maar koffie drinken en
zwaaien naar de rest, om vervolgens weer samen onze helse tocht te vervolgen en onze krachten te
bundelen. En zo geschiedde. We kwamen aan bij de Crosser. Compleet, tegelijkertijd en samen! Kijk,
daar pak je punten mee: 2-2.
 
En nu we er toch zijn… Laten we het dan ook maar afmaken. De muziek is best leuk hoor, maar wij
komen hier om te zaalvolleyballen en dat kunnen we het beste als we dat gewoon doen op onze eigen
manier. En dat hebben we gedaan…
 
3-2 winst. Een moeizame pot. Een lange reis. Maar zoals Sinterklaas zou zeggen als antwoord op de
eeuwenoude discussie: De oplossing is om elkaar te respecteren, zonder je eigen identiteit te
verliezen. Het afschaffen van beachvolleybal in de zaal is dus ook geen oplossing. Daarmee doe je
een te grote groep onrecht aan. De traditie van het gezamenlijke volleyballen op zaterdag evolueerde
ook altijd al. Maar laten we gewoon uitgaan van ons eigen kracht. Of zwarte piet dan ooit een andere
naam krijgt en hoe hij er dan uitziet, is dan ineens stukken minder belangrijk geworden.

VC Zwolle dames 3 – De Leukste Deal Donitas dames 2
Zaterdag 17 november was Sinterklaas weer in het land, maar voor Donitas dames 2 lagen
de cadeautjes nog niet klaar. Uit alle uithoeken van het land kwam het team de Landstede
hal binnen. Daar mochten we het opnemen tegen de nummer 1; VC Zwolle dames 3 én
tegen oud-Donitater Eva Hamhuis. Stiekem hoopten we dat we het centercourt op mochten,
maar het werd toch een kleinere zaal, waar we ons best moesten doen om de witte lijnen te
kunnen zien. Gelukkig kon in deze zaal prima gedanst worden tijdens de warming up. Ook
niet onbelangrijk om te noemen is dat onze libero Annemarie weer op het veld stond, voor
het eerst sinds haar schouder uit de kom ging.
De eerste set begonnen we met Eline, Jill, Renee, Kim, Lieke, Rianne en onze libero
Annemarie. Het was gelijk duidelijk dat we hard moesten werken om de punten binnen te
slepen. Na een serve-serie tegen kwamen we achter te staan met 12-4, maar een time-out
en een wissel brachten ons weer terug in het spel. Er werden weer punten gescoord aan
onze kant, dit waren er echter niet genoeg. Maar Lieke wist dat je bij basketbal driepunters
kan scoren, dus waagde zij het erop door een bal prachtig door een basket te spelen. Helaas
hield de scheidsrechter zich netjes aan de spelregels van volleybal en we verloren de set met
25-15.
Meer verdedigen en overal voor gaan! Dat was het doel voor de tweede set. Dit deden we
vooral in de eerste helft van de set heel goed, maar de tweede helft viel ons zwaarder.
Wytske en Anke kwamen het veld nog in met een dubbele wissel, ook Lieke kwam het veld
weer in. We kwamen er echter niet doorheen en ook deze set ging aan ons voorbij. (25-16)
We gaven de strijd niet op, maar de meiden van Zwolle lieten zien dat ze bovenaan op de
ranglijst horen. En Eva liet zien dat ze ons graag op bier wilde trakteren, door netjes een bal
onder het net door te serveren. Met een verandering in de servicepass-tactiek en goed
gebruik van wissels kwamen we stukje bij beetje weer dichterbij. De derde set bracht ons
bijzondere pancakes en ballen waarover gediscussieerd moest worden of ze in of uit waren.
Deze set bracht ons echter geen winst, we eindigden op 25-18.
De laatste set was iets sneller voorbij. De servicedruk van Zwolle was erg hoog, waardoor we
het zwaar hadden in de pass. Lange rally’s en mooie tikballen in de hoeken konden ons niet
redden. De set kwam ten einde op 25-12.
Na de wedstrijd was het opschieten geblazen, want Wytske kon niet wachten om Zwolle te
verlaten. Iedereen werd aangespoord om op te schieten, want de trein liet niet op zich
wachten. De volgende wedstrijd laat ook niet heel lang op zich wachten. Zaterdag spelen we
weer in de Struikhal tegen Emmen’95 dames 1, tijd om weer een wedstrijd aan onze
overwinningen toe te voegen. We zien jullie dan!

Emmen '95 D1 - Hemingway's Donitas D3

Zaterdag 17 november, de dag dat de Sint aankwam,
in het prachtige, maar ook een beetje ver wegge Zaandam.
Dames 3 besloot daarom af te reizen naar Emmen,
om die ene club uit ’95 maar eens even te temmen.

Dit was echter makkelijker gezegd dan gedaan,
want de reisafspraken waren de helft van het team even ontgaan.
Dit is overigens binnen dames 3 geen onbekend fenomeen,
maar uiteindelijk kwamen we vanuit alle hoeken van het land bijeen.

Ondanks Wout zijn sicke parkeerskills kwamen sommigen van ons te laat,
Maar ietsje later dan gepland, stond het team alsnog paraat.
Helaas waren Linda en Merel er niet bij, want ze zijn geblesseerd,
maar Maureen was weer terug uit Australië en dat was zeker niet verkeerd!

We konden echt niet wachten om vol moed te beginnen,
Want na een paar verloren potjes waren we gebrand om te winnen.
De kniebeschermers gingen omhoog en Jerry stond klaar,
En voor we het wisten was het begin van de wedstrijd daar.

De eerste set verliep precies zoals we van tevoren hadden gepland,
we hadden lol, werkten voor elkaar en gaven 100%.
Voor Emmen was het echter een minder begin,
want als zij aanvielen en serveerden, viel er geen bal in.

We pakten de eerste set met 25-14, wat een vroeg Sinterklaascadeau!
Met nog drie sets te gaan, hadden we vast nog meer in petto.
Na een klein feestje en wat goede tips van Woet,
betraden we het veld weer met goede moed.

De tweede set begon, en Emmen was wakker!
We gingen gelijk op, al werd onze servicedruk iets zwakker.
Maar Githe wist Merthe en Maaike goed te vinden,
waardoor we ook deze set onze tegenstander wisten te verslinden.

Ook verdedigend moesten we blijven vechten, hup hup hup!
Na een prachtige redding lag onze libero Nikki op de grond,
maar ze kon niet meer opzij en kreeg per ongeluk de set-up,
dus ze sloeg de bal over het net, en maakte het punt al zittend op haar kont.

Gelukt, 25-23 voor ons, de tweede set was binnen,
tijd om aan die beruchte derde set te beginnen!
Merel volgde de wedstrijd thuis via DWF en had ons per ongeluk een punt toegekend,
en na een spannende set was na 28-26 de winnaar bekend!

Tijdens de vierde set hadden we moeite met de concentratie,
en Emmen maakte maar al te graag gebruik van de situatie.
Toch wonnen we met 25-23 en pakten we gewoon vijf punten,
en hebben we lekker tegen Emmen kunnen stunten!

Dit vierden we niet met pepernoten, maar met Eline’s taart en Mac,
want zo’n overwinning zorgt toch echt voor lekkere trek.
We hebben een paar zware wedstrijden achter de rug,
maar wees niet getreurd want we zijn weer helemaal terug!