Donitas

• 5 okt. 2021 14:25:00

Nabeschouwingen Donitop 25 September 2021

Donitas DS 1 - Dynamo Tubbergen DS 1

KIPPENVEL

De eerste zonnestralen schenen door de ramen en plots was daar de realisatie….. het is weer zaterdag en dat betekent wedstrijddag. Maar het was geen normale wedstrijd dag, het was de eerste echte ‘normale’ thuisdag sinds een lange lange periode. Bij de gedachte aan de thuisdag bekroop ons toch wel een beetje  KIPPENVEL. Vol enthousiasme betraden wij de wedstrijdhal, nog niet om zelf te spelen maar om bij onze mede Donitaters te kijken. Tot ons blijdschap zagen we volle tribunes en hoorde we oorverdovend gezang, jeetje dat is toch echt wat we gemist hebben. Om 19:30 mochten wij dan eindelijk zelf aantreden. Vlak voor de wedstrijd hebben wij het wedstrijdplan, gemaakt door onze Woet, nog een keer goed doorgesproken en hebben we de neuzen in dezelfde richting gezet. Plots klonk daar het eerste fluit signaal, oe daar was het gevoel weer…. KIPPENVEL! Want we mochten weer. De eerste set liepen we helaas wat achter de feiten aan. Dynamo legde veel druk bij ons neer met snel spel en zij haalden veel van de grond, chapeau. Een valse start, dit gaan we rechtzetten. De tweede set konden we ons publiek in de ogen kijken, dit gaf kracht. Want jeetje mina wat zat die tribune vol . We wisten zelf ook veel ballen van de grond te halen en wij konden onze aanvallers beter bedienen. Zelfs zoveel beter dat we deze set wisten te winnen met 25-22. Vol vertrouwen op naar set 3! We waren aan elkaar gewaagd, maar wij hielden het hoofd koel. Pass, set, aanval en blokkeren. Want ja; duuu kommst nicht vorbei!!! Dit resulteerde in set winst! Woehoeee 2-1 voor, nu die laatste set nog. Opnieuw wisten wij Dynamo onder druk te zetten. Maar Dynamo gooide het speeltempo weer omhoog en hier hadden wij moeite mee. Zomaar belandden we in de bigpoints, 23-23 was de stand. We wisten de pass goed af te leveren en konden ze ‘de moeder beuken’. 24-23 en dat betekende matchpoint voor ons. We zeiden tegen elkaar, serve erover en alles van de grond. Zo gezegd zo gedaan, de aanval van Dynamo eindigde buiten de lijnen. Duss 3-1 winst, KIPPENVEL! De Struikhal barstte uit zijn voegen door het oorverdovende gezang en getrommel van iedere Donitater. Trots, want we hadden het samen gedaan! Als team, stuk voor stuk van eigenwaarde en het publiek voor de geweldige ondersteuning. We kunnen niets anders zeggen dan, bedankt! Met dit euforische gevoel storten wij ons vervolgens in het feestgedruis, want er was weer een feestje in de sportsbar! Ooh feestcommissie waar zijn onze outfits?! Oh Oh vergeten, dat zijn strepen! Maar alsof het zo had moeten zijn had ieder van ons wel iets zwarts aan, dus wij waren ‘The Ladies In Black’….. vindingrijk zijn we dus zeker. The day after, nog steeds KIPPENVEL, want wat was het geweldig om voor een volle zaal te spelen. We kijken uit naar een nieuwe trainingsweek, want zaterdag wacht ons weer een nieuwe wedstrijd met als tegenstander Alterno. We hopen ons beste spel weer te laten zien en gaan natuurlijk weer vechten voor de winst.

Heeyyyhhh MAND!

 

ADD Safety & Security Donitas DS 2 - Halley DS 1

ADD Safety & Security Donitas Dames 2 mist het vliegtuig

 Afgelopen zaterdag mochten we weer aantreden in onze arena, de Struikhal. Na een jaar van afwezigheid konden we weer gaan spelen in deze hal en aan onze trouwe supporters laten zien wat voor geweldig team we zijn. Om half 4 klonk het fluitsignaal en begon onze wedstrijd tegen Halley D1. We begonnen met Wytske, Jill, Saar, Iris, Danea, Kim en Annemarie. Al vanaf moment één konden we lastig onder de servicedruk van Halley uitkomen. Het is ons niet gelukt om in de eerste set te laten zien wat we in onze mars hebben en we verloren de set met 14-25. In set twee set probeerden we in ons eigen spel te komen en niet mee te gaan met het tempo van Halley. Helaas kwamen we ook in set 2 tekort  en deze ging met dezelfde cijfers als de eerste set naar Halley.

Na twee sets te hebben gespeeld riep Githe: ‘Dames, er moet meer gelooierd worden, want we hebben nog geen een MLP (most looierfull player) nominatie!’. Met deze wijze woorden in ons achterhoofd betraden we het veld, op zoek naar die ene kans om een MLP  nominatie te krijgen. We probeerden onze trukendoos  open te trekken en alles eruit te halen wat erin zat. Met Noëlle aan service kwamen we er weer goed in. De teksten ‘Du kommst nicht vorbei’ galmden weer door de hal en we wisten een flinke achterstand om te zetten in een voorsprong van 17-16. Over het einde van de set zullen we het niet hebben, maar we stonden na set 3 helaas wel met 0-3 achter.

In set 4 konden we eindelijk wat meer druk uitoefenen op Halley. Met een goede service van onze kant en een goede pass konden Wytske en Githe onze speelsters goed bereiken. Noëlle en Saar sloegen links en rechts een bal in en eindelijk kwamen we lekker in ons spelletje. We wonnen de vierde set met 25-17! Na de wedstrijd konden we ons klaarstomen voor weer een ouderwets Donitas feestje op de Aclo!

We horen jullie denken ‘Huh, waarom wordt er in deze titel gerefereerd naar een vliegtuig?’. Daarvoor verwijzen we jullie graag door naar onze instagrampagina @add_donitas_dames2.

We willen nog graag het publiek bedanken voor jullie aanwezigheid! Komende zaterdag reizen we af naar Apeldoorn waar we aan gaan treden tegen Alterno D2. Hopelijk tot dan!

‘Neem ruim’.

 

Hemingway's Donitas DS 3 - Wesseling DOK DS 1

Lieve mensen,

Na ongeveer 48 weken was het zover: we konden eindelijk weer een heuse competitiewedstrijd spelen! We mochten in onze eigen vertrouwde Struikhal (inclusief publiek!!!!!) aantreden tegen Wesseling DOK DS1. We kunnen ons echter voorstellen dat de ins en outs van het volleybalspelletje na 48 volleyballoze zaterdagen een beetje wazig zijn. Hoe hoog hing het net nou? Hoe vaak mag de bal geraakt worden? Waarom heeft die ene speler een andere kleur shirt aan?

Om jullie geheugen even op te frissen, zullen we de belangrijkste termen uit het volleybal even uitlichten. Laten we beginnen met de term ‘Basis’. De eerste set werd gestart met spelverdeler Ilse, passer-lopers Angela en Lotte, middens Linda en Tessa, diagonaal Merel en uiteraard libero (tevens kersverse feut) Jorien. Tot zo ver ging het spelletje goed, maar al snel kwam de volgende volleybalterm om de hoek kijken: ‘Ketsen’. Hiermee wordt bedoeld dat de bal dusdanig slecht wordt gepasst dat deze onhaalbaar is. Er zijn verschillende soorten ketsers, welke allemaal de revue gepasseerd zijn tijdens de eerste set. Klassieke ketsers (rechtstreeks tegen de muur of het publiek in), korte ketsers (snoekduik naar beneden), tietballen (de naam zegt genoeg), miscommunicaties (wanneer de bal tussen twee spelers in valt), en headshots (de gênantste van allemaal). Veel meer dan ketsen hebben we deze set niet gedaan, en we verloren dan ook met 13-25.

Voor de tweede set pakten we opnieuw even het volleybalwoordenboek erbij voor de volgende term. Vlak na ‘Ketsen’ kwam de term ‘Killblock’: een actie waarbij de bal aanvallend en direct teruggaat naar het veld van de tegenpartij. Dit leek ons een beter plan dan ketsen en dat was te zien in de stand: met 25-20 ging de tweede set naar ons.

Tijdens de derde set waren we toe aan de volgende volleybalterm: ‘Service’. Tijdens volleybal wordt de bal in het spel gebracht door de serveerder door middel van een opslag of service van achter de achterlijn. Wanneer dit meerdere keren achter elkaar gebeurt door dezelfde serveerder, spreekt men van een ‘Service-serie’. Wesseling DOK had geen antwoord op onze service en liet deze keer een mooie variëteit aan ketsers zien. Dat kwam goed uit, want zo konden we mooi onze ace-dansjes laten zien aan het publiek. We maakten het nog even spannend aan het einde maar wonnen de set uiteindelijk met 27-25. Toen de vierde set aanbrak was het tijd om het woordenboek dicht te klappen. We hadden nu genoeg volleybaltermen geoefend, en hadden de hulp niet langer nodig. Met 25-16 wonnen we de laatste set, en hiermee de wedstrijd! Uiteraard was het tijd voor feest, en als heuse brandweervrouwen vierden we de overwinning in de Sportsbar en op de after. Helaas heeft niet iedereen heelhuids het einde van de avond gehaald. Waar Rianne onderweg naar de after het aan de stok kreeg met een scooter, scoorde Merel een paar verse blauwe plekken met haar fiets. Overigens werd op de maandagtraining duidelijk dat Floor haar blauwe plekken wel op een heel bijzondere plek heeft zitten.. Gelukkig hebben we een week om er weer bovenop te komen, voordat we komende zaterdag afreizen naar het pittoreske Veendam. Hee Diesel!!

P.S. Wellicht is het jullie opgevallen dat onze persoonlijke fotograaf, Erwin Pranger, de hele wedstrijd aanwezig was om ons spel op de gevoelige plaat vast te leggen. Waar wij in de eerste instantie ontzettend uitkeken naar deze mooie foto’s, werden we toch iets minder enthousiast toen deze parels in onze mailbox verschenen.. Wie heeft volgens jullie het mooiste volleybalhoofd?

 

Plainwater Donitas HS 1 - C.S.V. HS 1 

Op een werkelijk waar ietwat onrealistisch ouderwets gezellig thuisspeeldag mochten wij de heren van CSV ontvangen op de ACLO. 

 CSV bestaat uit jonge vaders die lekker op elkaar ingespeeld zijn. De wedstrijd begon goed voor Donitas, waar iedereen met kippenvel op het veld stond vanwege de gevulde tribunes en de geweldige sfeer. De blokkering ‘zat er lekker in’, maar door een stabiel passende tegenstander kregen wij de aanval moeilijk onder controle halverwege de eerste set. Het spelbeeld was de rest van de wedstrijd niet veel anders. CSV maakte simpelweg te weinig fouten, wij kregen de ballen niet tegen de grond.

Wat verder opviel was een verdachte situatie, dat zich tijdens iedere servicebeurt van de diagonaal van CSV voltrok. Deze speler had blijkbaar het vermoeden had dat de achterlijn van het veld na een punt wellicht op een mysterieuze wijze een halve meter naar achteren kon worden verschoven. Hierom werd besloten dat ieder servicepunt de achterlijn nauwkeurig werd afgemeten met precieze geplaatste stappen, om het af te toppen met een subtiele aanraking tegen de muur aan de achterzijde van het veld. Desalniettemin kon een voetfout tijdens een servicebeurt van CSV hiermee niet worden voorkomen.  

Het feest achteraf kon echter ons verlies absoluut dragelijk maken. Zoals u weet zijn er weinig sociale situaties die moeilijker zijn dan het verlaten van een feestje. Echter, de heren van het eerste van Sudosa Desto uit Assen maakten het wel erg bont. Nadat zij te Assen een wedstrijd hadden gespeeld, wisten ze niet hoe snel ze moesten ontkomen aan de kille sfeer en het groene geweld van de Olympus hal, om gezellig te komen dansen op de ACLO. 

 Al met al heeft Donitas opnieuw bewezen de mooiste club van Nederland te zijn! 

 Thunder!

 

't Gat van Groningen Donitas HS 2 - COOP Ritola HS 1

“Ja moi.

We zijn er weer. Het seizoen is weer begonnen. Het seizoen begint immers pas écht op de eerste thuisdag van het seizoen.

Zodoende kan je stellen dat de laatste ‘oefenpot’ vorige week is gespeeld. Met deze ‘oefenpot’ nog vers in de benen, maar niet zo vers meer in het geheugen begonnen we deze thuisdag dan ook met frisse moed!

Strijdlustig als we waren werd er in de eerste set goed op los geklapt. De flanken werden vol bravoure bediend en er werd gretig op los geschoten. Hardlopers zijn doodlopers zeggen ze wel eens, en dat klopt. Gretig werd gortig en dat werd weer laf. Een “oepsie, foutje” van meneer de scheidsrechter betreft niet op het formulier staande spelers bracht in ieder geval geen rust met zich mee in de derde set, dus werden de pijlen al snel op de vierde set gericht. Supersub Blom verscheen aan het hoofd van de blokkering en dat was lang niet gek. De tegenstander toch enigszins in de war, maar het mocht niet baten. Die knappe koppies van het tweede zaten natuurlijk alweer met hun gedachten in de kantine, want wat hebben we die gemist zeg!

Ondanks verlies kwam er toch een Man Of The Match uit de bus, twee zelfs! Het is namelijk de week van de scheidsrechter. Dus bij deze; scheidsie, bedankt.

IMHERZZ “