Donitas

• 10 dec. 2022 22:45:00

Nabeschouwingen Donitop 26 november

Dames 1

Zaterdag hebben we eindelijk onze vloek verbroken en gingen we er weer vandoor met de
winst (ja sorry, spoiler alert). Dit ging helaas niet zonder slag of stoten. We begonnen de
wedstrijd zoals we de afgelopen weken de wedstrijden begonnen, niet met ons eigen spel en
niveau. We liepen achter de feiten aan. Ondanks dat we in de rally veel ballen nog van de
grond wisten te halen, verloren we de eerste set. Met de wetenschap dat we sterk waren in
de rally, waren we ervan overtuigd dat we de tweede set zouden pakken. We hoefden alleen
maar scherper te zijn in de side-out, moet lukken toch? Toch keken we vrij snel tegen een
grote achterstand aan en hebben we ook de tweede set aan onze neus voorbij laten gaan.
Het leek weer een verlies te worden, maar dat wilden we niet accepteren! Zo dik als dat we
de eerste twee sets hadden verloren, zo dik wonnen we de derde en vierde set. De hele
wedstrijd was omgeslagen in ons voordeel. Het geloof dat we konden winnen was weer
terug! Met vuur in onze ogen gingen we de vijfde set in. In de vijfde set gingen we lang gelijk
op, totdat wij richting het einde een kleine voorsprong hadden. Nog 2 punten en we hadden
de wedstrijd gewonnen. Maar we zouden ons niet zijn als we het toch nog even spannend
zouden maken. Daar komt het publiek voor toch? Het werd 13-13. Maar met een
legendarische service van onze Lio, wisten we met 15-13 de laatste set binnen te slepen.
Wat voelde het fijn om weer een keer te winnen!
Aankomend weekend hebben we geen wedstrijd, dus wij gaan onszelf even lekker belonen
met een heerlijk (iets aan de vroege kant) kerstdiner!

Dames 2

Na een nipt verlies op G’steren vorige W’k, waren de B’bes van 2 weer gebrand op winst. Dit keer
stond G’n makkelijke T’genstander op de planning, namelijk MM’ dames 1, die maar een paar
plekken onder ons stonden. Na een X’cellente trainingsweek en een heerlijke roomK’s taart van
Lieke, wisten we een ding C’ker, we willen niet verliezen.
Onze wedstrijd begon wat H’perend, of het komt doordat we nog wennen aan de veranderde
A’nvangstijd namelijk 15:45 sP’len, of door teV’l eigen fouten of doordat MM simpel beter was geen
iD’. Maar de eerste Z’ verloren we net met 26-24, die D’d pijn. De tW’de set kwamen we eerder op
gang en dankzij een paar mooie E’sjes was D’ze set ook van ons.
Er bleef maar een tA’k over voor de derde en vierde Z’ van de wedstrijd: winnen en vier punten op de
ACLO aG’terlaten. Dit werd prima uitgevoerd, dus kon het V’st beginnen. Na leren fluiten op de trib
bij D1, werd er in de stad nog na geV’st. Dit weekend is er na 10 W’ken wedstrijden eindelijk tijd om
rust te pakken, dus gaan we niet te gek doen op training, toch EsmE’?
H’ SANKA

Dames 3

Lieve lezer,
Afgelopen zaterdag mochten we aantreden tegen Olhaco DS 1. Niet in onze oude vertrouwde Struik,
maar in de KD. Om het hele publieksgebeuren in goede banen te leiden werd er een heuse
speurtocht opgezet en met succes; we hebben nog nooit zoveel toeschouwers gehad tijdens een
wedstrijd. Of dat nou kwam door onze pot of door het feit dat het een aangename 24 graden was in
de hal, dat laten we even in het midden.
De verwachtingen waren hooggespannen, mede dankzij de voorbeschouwing in de Hoogeveensche
Courant. Wij citeren: “Donitas 3 is jarenlang een ‘angstgegner’ geweest voor de Hoogeveense dames,
want er werd nauwelijks gewonnen. […] Donitas 3 is goed in vorm en won van haar laatste zes duels
er vier. […] Olhaco staat voor een loodzware opgave.” Een mens kan nooit genoeg veren in zijn reet
hebben.
Wellicht gingen we door deze lofzang naast onze volleybalschoenen lopen, of misschien werd de
druk om onze naam als ‘angstgegner’ te bewaken ons te hoog. Wat het ook was, we begonnen
twijfelachtig aan de wedstrijd. Waar de eerste set nog veel te spannend werd gewonnen, verloren
we het tweede bedrijf. Na twee sets was de stand gelijk en de sfeer niet om over naar huis te
schrijven. Ook de scheidsrechters waren niet in hun sas. Zij besloten om hun frustraties af te
reageren op de coach van de tegenstander met een gele kaart en flink wat gesjok en gemok.
Hier hebben wij even flink van geprofiteerd. Een flinke portie lurf, Olhaco bij ’t strotje en naast de
veren nog wat peper in de reet – het paste net – deden we eindelijk waar we voor kwamen. De derde
en de vierde set werden genadeloos gewonnen, wat betekende dat we al om 15.00 uur aan het bier
konden. Winnen, winnen en nog eens winnen.
Volgende week gaan wij genieten van een welverdiend vrij weekend. Het voelt allemaal nog wat
onwennig en onzeker. Wat doet het gepeupel doorgaans op een volleyballoze zaterdag? We gaan het
snel genoeg ontdekken. Bevo!

Heren 1

Lieve Donitaters,
Vorige week was het aardig zuur om, ondanks goed spel, tegen Sneek te verliezen. Coach
Jaap vermaakte zich overigens wel, door de gehele wedstrijd iedereen continu te wisselen.
Dit bracht
ons soms in verwarring, maar bij de tegenstander nog meer; pure winst (helaas wel 4-0
verlies). 
Dat wij tegen CSV er dan ook op gebrand waren om punten te pakken, begon machtig kut
doordat Dames 2 de audio-installatie had geclaimd met trieste kinder-hardstyle liedjes, hier
gingen de kalende CSV boomers helemaal goed op. 
Dames 2 was sowieso de verliezer van de dag, aangezien zij met maar liefst 6 speelsters
kwamen opdagen bij de ‘teamdate‘.
Dit laten wij natuurlijk niet gebeuren; hierop lieten wij in plaats van dames 2 last minute een
meisjes B team aanrukken waar we het nog kneiter gezellig mee hebben gehad. 
Terug naar de wedstrijd; de eerste set leek het alsof CSV alles of niets serveerde, waarbij het
dat laatste werd; een service of 12 ging fout. Desondanks waren de heren in het rallyspel de
bovenliggende partij.
Nadat we van 20-24 terug hadden geknokt naar 24-24, werd alsnog de set verloren. De
tweede set was geen hoogtepunt aan onze zijde, maar vanaf de derde set ging er een knop
om; ook bij het publiek! Drie sets achter elkaar waren wij
de bovenliggende partij, waarin uitblinker Yarick Poeisuz, Poesz of Poeuiz ongekend de
ballen opdook. Ook Leon Dersjant stond op positie 4 lekker te beuken. Waar menig
passer/loper een blij ei is na een mooi geslagen punt, krijgt
Leon juist een woedende blik over zijn schattige snoet wat ook bij de medespelers voor een
stoot adrenaline/testosteron/natuurlijk amfetamine zorgt. 
Kees Wieringa; "Naast het veld beter gepresteerd dan op het veld". Na een 3-2 winst mag u
zelf invullen wat dat betekent. Ush!

Heren 2

ONTSPANNEN VAN GAAL BLIKT TERUG OP UITSTEKEND WEEKEND
“It was a question of time”, vat de bondscoach samen na afloop van het duel tussen Donitas 2 en
Oryx 1. “With the lovely evening behind their backs these guys are unstoppable, they let Oryx smell a
poop!” zegt van Gaal lachend. Het zelfvertrouwen straalt werkelijk van Louis zijn bruin gebakken
huidje, maar met een 3-1 overwinning en cummulatief slechts 10 punten verschil is er reden genoeg
om kritisch te zijn. Dat is het twaalftal dan ook zeker.
Allereerst op het publiek dat bij aanvang van de wedstrijd óf bij Heren 10 op de tribune zat óf met
een broodje frikandel en een pitcher bier in de Sportsbar stond. Nu kunnen de mannen nog
begrijpen dat men het fantastische spel van Heren 10 wilt bekijken, maar liever €14,- voor een
pitcher betalen dan genieten van het spel in de Struik.. Dat gaat wel heel ver.
Ten tweede wordt er oogluikend gekeken naar de service verdeling. Na herhaaldelijk aanmanen van
Sybren om de libero te ontwijken, kregen Tibor en Boris het zonder uitzondering voor elkaar hun
service bij deze stofzuiger in de schoot te werpen. “That is not very smart, I can say” zou Louis
zeggen.
Als laatste moeten we het hebben over de blokkering van Richard Pot die schitterde van
afwezigheid. Na een publiekswissel halverwege de vierde set en slechts één blokpoging werd de
conclusie getrokken dat de buitenkanten de blokkering in hun eentje moesten oplossen.
Desalniettemin willen we Pot bedanken voor het versterken van ons team de afgelopen maand.
Nu het keerpunt voor de Heren is ingezet moeten we dus realistisch blijven. “One swallow does not
make a summer” voegt de man met de gouden pik toe. Toch zijn er jongens die de afgelopen weken
niet buiten zijn geweest en hebben gezien dat het nog lang geen zomer is. Mick en Jelle verkiezen
een midweekje in het buitenland boven de tropische temperaturen in de KD-hal. “And that’s how we
keep running behind the facts”, u word bedankt!

IM HERZ!!