Donitas

• 31 okt. 2019 15:30:00

Nabeschouwingen Donitop 26 oktober

Nabeschouwing 26 oktober 2019

Donitas dames 2 – Sudosa Desto dames 3

We eindigden oktober net zoals we die zijn begonnen, met een wedstrijd tegen Sudosa Desto
dames 3. Op de vrijdagavond in een rustig, bijna verlaten Assen speelden we toen een sterke
wedstrijd waar we met 5 punten winst tevreden weer naar huis gingen.

Deze wedstrijd daarentegen speelden we thuis en zoals iedereen weet, bij Donitas is het altijd
feest op de tribune. Alleen was het deze wedstrijd wel een klein beetje anders. We speelden
namelijk op een mini thuisdag, waardoor er maar weinig teams van Donitas een thuiswedstrijd
hadden. Ook heren 1 en dames 1 waren deze thuisdag helaas niet te bewonderen in onze
geliefde ACLO. Toch werden de trommels uit de opslag gehaald en kregen we toch nog wat
publiek die ons richting de winst wou juichen.

Omdat Wout er de vorige keer tegen Sudosa dames 3 niet bij kon zijn, werd er nu alles aan
gedaan om te zorgen dat hij deze wedstrijd wel kon coachen. Doordat hij in de ochtend de
bekerwedstrijd van Donitas Dames 1 ging coachen in Tubbergen, werd onze wedstrijd verplaatst
van 5 naar 6 uur. Het halve team stond echter al om half 5 al zenuwachtig op het veld klaar. Om
de tijd nog een beetje te overbruggen werden de voetbalskills uit de kast gehaald en lieten Kim
en Noëlle zien dat volleyballen niet hun enige talent is. Toen Wout en de tegenstander ook
eindelijk binnenkwamen konden we helemaal los.

De verwachtingen waren hoog, de vorige keer hadden we een sterke wedstrijd neergezet en dat
was ook zeker de bedoeling voor deze keer. Om direct de toon te zetten begonnen we met Eline,
Lieke, Renee, Jill, Meriek, Kim en natuurlijk onze libero Annemarie. Van het begin af aan werd
het duidelijk dat er een sterker team tegenover ons stond dan de vorige keer. Maar ondanks dat
we op den duur 4 punten achterliepen hebben we nooit het gevoel gehad dat we deze set ook
nog eens zouden kunnen verliezen. En met die overtuiging hebben we de eerste set met 25-23
binnengehaald!

De tweede set begon niet zo sterk en al snel kwamen we op een achterstand terecht die de hele
set bleef. Toch wisten we op het juiste moment te pieken en lukte het om bij de 23-23 de stand
weer gelijk te trekken. Uiteindelijk werd ook de tweede set met 26-24 binnengehaald.

We begonnen sterk aan de derde set, na een paar sterke services van Eline stonden we al snel
op 5-1 voorsprong. Helaas was het maar van korte duur, want na een time-out van Sudosa waren
we die voorsprongen ook weer snel kwijt. Toch was het plezier in het volleyballen er niet minder
van geworden. Annemarie kwam bij elke wissel met een midden even vrolijk aan de kant staan
en ook aan Meriek was af te lezen dat we volleybal zeker ook voor ons plezier doen. En dus ook
terecht dat zij samen benoemd zijn tot de women of the match en het speciaal biertje van Wout
mochten ontvangen. Hoewel het de rest van de set redelijk gelijk op ging, heeft Lieke de set
uitgeserveerd tot een prachtige score van 25-19.

De laatste set was aangebroken en ondanks dat we de eerste 3 sets gewonnen hadden was de
wedstrijd nog niet helemaal bepaald. We hebben de hele set voor elk punt moeten vechten maar
dit heeft ons uiteindelijk wel met 26-24 naar de overwinning geleid.

Dus wederom worden er 5 punten aan ons totaal toegevoegd wat ons een 2 de plek in de
competitie oplevert!

 

Volleybalmarathon in Kampen (Heren 1)

Het bekerweekend, een weekend waarin de gekste dingen kunnen gebeuren, stond voor de deur.
Het zou een kraker van een poule moeten worden. Drie teams waarvan 2 bovenin meedraaien in de
topdivisie en 1 veel ex-eredivisiespelers in de gelederen heeft namen het tegen elkaar op in de
Reflexhal in Kampen. Donitas en Reflex kennen een historie van wedstrijden tegen elkaar die garant
hebben gestaan voor spektakel. Het beloofde vanaf de eerste minuut dus al spannend te worden.

Dit werd het ook. Donitas kende tegen Reflex erg veel moeite met diagonaalspeler Willem Maarten
Heinz. De boomlange Heinz was erg op dreef en scoorde er op los. De Groningse blokkering en
defensie had geen schijn van kans. Ondanks het sterke spel van Reflex kwam Donitas met de schrik
vrij en won het de eerste twee sets. Men won, maar er was geen enkel moment het gevoel dat men
de wedstrijd onder controle had. Dat bleek ook toen Reflex de volgende twee sets naar zich toe trok.
Passer Loper Wessel van Lunzen was met regelmaat vlijmscherp aan de buitenkant. Snelle setjes van
spelverdeler Niels van Beek werden met rake klappen onder scherpe hoeken afgemaakt. Iets waar de
Groningse defensie geen grip op kreeg.

Het zou, net als vorig seizoen, weer uitlopen op een allesbeslissende vijfde set. Hierin leek het wel of
alles op zijn plaats viel voor Donitas. Het was niet zo dat de studenten beter gingen spelen, ze
hadden het geluk aan hun zijde. Heinz sloeg een paar keer in het blok dat toevallig goed stond en van
Lunzen sloeg centimeters uit op het beslissende moment. Donitas won, maar het was Reflex dat liet
zien de betere partij te zijn. De morele winnaar dus, en Donitas moest de volgende wedstrijd met
weinig zelfvertrouwen tegemoet gaan.

In deze wedstrijd was Renswouw de tegenstander. Dit team, uitkomend in de tweede divisie, speelt
met aardig wat eredivisie-ervaring en was dus een ploeg om zeker niet te onderschatten. De mentale
klap die Reflex had uitgeoefend op Donitas had zijn gevolgen voor het vervolg van de driekamp.
Reflex gaf de voorzet, Renswouw moest de bal alleen nog maar inkoppen. Donitas was gebroken.
Hier maakten de veteranen, onder leiding van speverdeler Bart van Garderen, dankbaar gebruik van.
De wedstrijd werd eveneens beslist in 5 sets.

Hierna was er nog een kleine kans voor Donitas om door te gaan in de beker. Het team wist
natuurlijk wel dat de ervaring en het ongekende spel van Reflex geen spatje heel zou laten van
Renswouw. Deze angst werd werkelijkheid. Relfex was de terechte winnaar van de dag en mag zich
voegen in een rijtje met de grote volleybalteams van Nederland. Proficiat! Wellicht dat Donitas komt
kijken om deze helden een hart onder de riem te steken in de achste finale van de nationale beker.

Met grote vrees wordt gekeken naar de volgende ontmoeting met Reflex. De selectie van Donitas
ziet ook deze wedstrijd weer als leermoment en gaat er alles aan doen om lering te trekken uit het
spel van de tegenstander. Mocht u dit spektakel niet willen missen, kom dan op zaterdag 9 november
naar de Struikhal in Groningen.

PS. We willen graag Reflex bedanken voor de organisatie van deze geweldige bekerdag!!

 

Teleurstelling in Twentse Tubbergen (D1)

Met een vertrektijd die we zelfs bij de mini’s niet hebben ervaren, namelijk 08:15 uur,
reisden we af naar het Twentse Tubbergen. Een bekertoernooi tegen Dynamo Tubbergen en
WVC Wierden, beide ploegen uitkomend in de eerste divisie, stond op de planning. Twente,
de plek waar we tijdens het teamweekend danspasjes en plonsjes hebben gemaakt, was
voor ons bekend terrein. Vandaag mocht er voor de verandering gevolleybald worden.
Spelerspassen, ID-kaarten en de flesjes waren daar. Het strepenboek en de ballen lieten nog
even op zich wachten (ik noem verder geen namen). In het busje werden diepgaande
gesprekken gevoerd waarbij genderneutraliteit, plassende mannen en shetlandpony’s de
revue passeerden (wederom noem ik geen namen).

Gelukkig is onze selectie alweer iets fitter, met de nadruk op iets. Onze theetante Daphne,
ook wel Claire genoemd, was met een goed ingepakte pols weer wedstrijdfit. Bovendien is
onze Snoek (Anouk O.) ook weer aan de beterende hand. Verder zit Erwin nog in China. Ook
was Henny helaas verhinderd. Gelukkig was daar onze altijd vrolijke, meester der tactiek,
Wood.

Laten we zeggen dat het in de eerste set tegen Dynamo nog ietwat vroeg voor ons was en
we nog niet helemaal wakker waren. 25-7. Hier wil ik het dan ook graag bij laten. Gelukkig
ging het in de tweede set gestaag beter. Met tussenstanden van 5-3, 11-5 en 19-10 wisten
we in ieder geval nog 19 punten te behalen. Uiteraard was dit niet voldoende, maar wel
bood het perspectief. Het niveau van het einde van de tweede set zagen we terug
gedurende de derde set. Middels mooie serveseries en blokpunten wisten we Dynamo te
kloppen met 21-25. In de vierde set stonden we tot 13-15 de hele tijd voor. U voelt hem nu
vast al aankomen: vanaf dat moment zijn de rollen omgedraaid en pakt Dynamo de
voorsprong. Via 20-18, 22-19 en 23-22 weten zij als eerst de 25 te bereiken. Helaas, een 3-1
nederlaag.

Met frisse moed werd er aan de tweede wedstrijd tegen WVC begonnen, hetgeen te zien
was aan de tussenstanden. Via 6-4, 11-7 en 14-9 wisten we ruim voor te blijven op WVC. De
ploeg uit Wierden gaf zich echter niet zomaar gewonnen en knokte zich terug tot 22-22.
Vanaf dat moment was het stuivertje wisselen: 23-23, 24-24 en 25-25 waren daar. Ons
scoreverloop zie ik dan ook als een parabool die dus helaas weer daalde: 25-27. In de
tweede set was het verschil helaas groter en hadden wij bovendien de scheids ook niet mee.
Bepaalde kleuren waren voor de scheids niet waarneembaar. Het werd hem letterlijk en
figuurlijk groen en geel voor de ogen. (Wellicht was het beter geweest als de lijnen blauw en
geel waren). Dit leidde tot grote frustratie bij een aantal van ons (wederom noem ik geen
namen). Wierden tikte dan ook redelijk snel de 25 aan, waar wij bij 19 bleven steken. In de
derde set wordt het nog spannend, maar verliezen we uiteindelijk met 23-25. Hier wil ik het
dan ook graag bij laten.

Twee keer een nederlaag voelde als een koude douche. Wel was er nog even tijd voor een
warme douche, met de nadruk op even. Onze Wood moest namelijk om 18:00 uur weer aan
de lijn staan bij dames 2 in Groningen. Gedurende de dag is gebleken dat er wel potentie in
het team zit. Hopelijk gaan we volgende week tegen Utrecht scoren en gaat het beest in ons
los. Dus wij gaan nu de stad Groningen weer in, zelfverzekerd en goed gemutst. Hopelijk zien

wij u volgende week in de Struikhal. Dan spelen we tegen de huidige nummer drie van onze
competitie, VV Utrecht. Het tijdstip maken wij nog bekend.

 

Beste Fans! (nabeschouwing H2)

Ja hoor daar is die dan! De tweede winst van het seizoen! En laat mij vertellen, wat een
makkie.

Na het aanvoelen van Sudosa/Desto h2 in de eerste set, begonnen wij de tweede set alsof het
de eerste was. Hier begonnen wij aan onze aanval op de overwinning. Na een voorsprong van
23-17, was het helaas de druk die ons deze set liet weg geven. Maar wat is nou een 0-2
achterstand? Helemaal niks en starten wij de derde set alsof het de eerste is.

In de derde eerste set lieten wij dan ook zien dat we het spelletje goed aan het lezen waren.
Een blok waar weinig ballen doorheen kwamen of tenminste geremd werden, plus het blok
van Sudosa werd goed gebruikt om de aanval voort te zetten! Deze set werd dan ook met
dezelfde stand gewonnen als die andere eerste set 25-17, maar dan voor Donitas.

Net zoals alle andere sets, begonnen wij weer aan de vierde eerste set. Na een kleine
achterstand in het begin van de set, kwam Donitas weer bij en al snel met een voorsprong van
een paar punten. Boven de twintig toch nog wat druk maar ook deze set werd goed afgesloten
met een stand van 25-21 voor Donitas. Nu moesten we er toch aan geloven, de eerste 5 de set
van het seizoen!

Nu had het brede Donitas team wel echt zin die winst! Al was dit in het begin van de set niet
echt aan te zien en stonden wij al snel achter met 1-6. Na een harde strijd, een snelle
verdediging, hoge blokjes en goede strakke ballen hebben wij de vijfde set gepakt met 15-13!
En hiermee ook de wedstrijd met 3-2!

Nu we dit geproefd hebben moeten we misschien maar elke week een vijf setter spelen, maar
dat zien we wel weer in de volgende eerste set. Misschien wel weer met onze succes coaches!

Im Herzz!!

 

Dag vriendjes en vriendinnetjes, (D3)

Afgelopen zaterdag mochten wij ons weer op het volleybalveld begeven, en wel met Sudosa Desto
aan de andere kant van het net. Alweer Sudosa? Ja, echt. Van de zes wedstrijden die wij deze
competitie hebben gespeeld, waren er drie tegen die viezen groënen uit Assen. Ditmaal stond hun
Dames 2 op het programma. Eerder deze maand kwamen we hen ook al tegen en laten we het erop
houden dat het alleen nog maar beter kon. We hadden in ieder geval zin in de revanche! Waar we
ook erg veel zin in hadden waren de regelcupcakes van Merel. Achteraf gezien stonden deze eigenlijk
symbool voor onze wedstrijd.

Laten we beginnen met de eerste cupcake, ofwel de eerste set. De cupcake was rond, vol, lekker,
goed gerezen, nog enigszins vochtig van binnen, en creatief gedecoreerd met romige slagroom en
vrolijke M&M’s. Het was een feestje voor je mond. De eerste set was ook een feestje! Weliswaar
zonder slagroom en M&M’s, maar wel met goeie servicedruk, fijne passjes, en een blokkering die
stond als een huis. Het was hard werken, maar we deden wat we moesten doen en wonnen de
eerste set met 25-23.

Op naar de tweede cupcake. Dit was wederom een culinair hoogstandje. Een perfecte mix van
ingrediënten, een zoete verleiding, met een heerlijke bite. Een verschil met de eerste cupcake was
echter dat deze cupcake iets minder goed gerezen was, en dus nét te klein was. Zo was onze tweede
set ook: we speelden lekker ons eigen spel, en vierden bij elk punt een feestje, waardoor het tot de
twintig gelijk op ging, maar daarna bleken we niet goed gerezen te zijn en lieten we de set uit handen
glippen met 20-25.

Onze honger was gelukkig nog lang niet gestild, dus tijd voor een derde cupcake! Deze leek erg op de
tweede cupcake. Sommige hapjes waren heerlijk, sommige hapjes waren nogal matig. De matige
hapjes overheersten echter zelfs een beetje. Gek genoeg leek dit ook weer erg op de derde set. We
waren een beetje van de leg door het einde van de tweede set, gingen hele gekke dingen doen, en
kwamen niet in ons spel. Helaas, ook de derde set naar Sudosa met 19-25.

De vierde cupcake was nog wel een dingetje. Finaal mislukt. Zou niet eens de kwalificatieronde van
Heel Holland Bakt hebben gehaald. Het leek wel alsof hij tijdens het bakken om was gevallen in de
oven, waardoor er een soort koekje verticaal omhoog stak. Onmogelijk om te versieren, droog,
levenloos zelfs. Het laatste hapje was echter lekker. En wéér lijkt dit op onze vierde set, wat een
toeval! Over die set gaan we het gewoon niet teveel hebben. De laatste vier punten waren wel leuk,
maar helaas was dat al te laat, waardoor we de set met 15-25 verloren.

TL;DR: 3-1 winst voor Sudosa DS2. Kwam puur en alleen door de mislukte cupcakes. Volgende week
zijn we vrij, zodat we alle tijd hebben om onze bakkunsten te oefenen. Als de volgende taart beter
lukt gaan wij vast ook beter spelen.