Donitas

• 7 mrt. 2019 16:10:00

OBEG Donitas D1 pakt de volle buit!

SV Dynamo DS1 - OBEG Donitas DS1
Wowwowowowowowow, na twee weken rust moesten we ineens weer een wedstrijd spelen!
We hadden er zoveel zin in dat we 2 uur en een kwartier voor tijd aanwezig waren. Onze
Chef Vervoer had gelukkig alle trappen die je bij Dynamo moet beklimmen, meegenomen in
de berekening want daar ben je al gauw een half uur zoet mee. Maar in de bus waren we
door de hitjes van DJ Lotto goed in de stemming gekomen, dus niks kon ons van de wijs
brengen. 
We begonnen de wedstrijd met onze nieuwe libero Sanne Huisman. Voor Sanne was het de
tweede wedstrijd in de geel/blauwe kleuren van Donitas en daar was helemaal niks van te
zien! Super steady stond ze onze passer/lopers bij in de pass en ook verdedigend ging het
prima. Naast Sanne begonnen Iris, Lobke, Annelotte, Mijke, Annelies en Ellen aan de
wedstrijd. 
Dat wij niet van de wijs te brengen waren, zag je terug in de wedstrijd. We begonnen niet
heel sterk, maar waren niet onder de indruk van het spel van Dynamo. Bij 10-11 namen we
afstand en kwam Dynamo er niet meer aan te pas. Heel zakelijk hebben we vervolgens de
set met 25-20 gewonnen. 
In de tweede set bleef het lang gelijk op gaan. Na 14-14 nam Dynamo afstand en leek het
even mis te gaan. Gelukkig kwamen we bij de 19 weer gelijk en ging het tot aan het eind
gelijk op. We wonnen de set met 26-24. 
In de derde set was het spelbeeld vergelijkbaar met de eerste twee sets. We bleven lang
gelijk op gaan, maar namen op de helft van de set weer afstand en wonnen met 25-21 de
laatste set en dus de wedstrijd met 3-0! Dat was wel weer eens lekker na een aantal
wedstrijden waarin het wat minder ging. 
Komende zaterdag spelen we om 19:30 thuis tegen Voltena uit Werkendam. Voltena is een
goede tegenstander, dus we kunnen alle support wel weer gebruiken! Zien we jullie dan?

Dynamo Apeldoorn H2 - NTC Vastgoed Donitas H1

Een aanfluiting was het. Hij kon er bijna niet meer tegen. Coach Arno van Solkema zag met lede ogen
aan hoe zijn ploeg een wanprestatie leverde in het Omnisport in Apeldoorn. De mannen van Donitas
hebben dit seizoen nog niet zo slecht gespeeld als afgelopen zaterdag. Van Solkema kon voor even
niet meer zo trots zijn op de kleuren geel en blauw.
Gelukkig was er die avond hoop. Hoop voor de familie Van Solkema. Hoop dat er nog enigszins iets te
halen viel en de familienaam, die rijk is aan volleybalhistorie, geen smet zou oplopen op deze tot dan
toe dramatische avond. Want terwijl de pupillen van vader Arno hun verdriet wegdronken en
verlegen naar mooie meisjes op de tribune aan het kijken waren, kwam daar zoon Rik het Omnisport
binnen getreden. Met zijn allure en kapsel dat altijd goed zit, blijft het nooit onopgemerkt als Rik
ergens komt. Je zag de meisjes al verstijft van de verliefdheid op de stoeltjes zitten en de jongens van
Zaanstad al zenuwachtig aan de warming-up beginnen…
Rik zou opnieuw, net als in de bekerfinale tegen Lycurgus, de show stelen en de familienaam in ere
herstellen. Niet alleen op volleybalgebied is het een genot om naar dit talent te kijken, ook de show
eromheen is fantastisch. We weten niet of Rik de Fortnite-dansjes van te voren instudeert of ter
plekke bedenkt, maar we vinden het fantastisch. Ook denken we dat Rik het niveau van de eredivisie
zo laag vindt, dat hij tijdens de wedstrijd nog even een aantal keren de klantenservice van de IKEA
probeert te bellen, om te vragen of de lage kast ‘Tiëmen’ al bezorgd is.
Al met al een avond die de geschiedenisboeken in zou gaan als een zwarte dag voor de familie van
Solkema, maar werd gered door Rik en uiteindelijk zonder vlag met wimpels is geslaagd. En het bleef
nog lang gezellig…

Pol Kraanbedrijf Dac HS2 - ’t Gat van Groningen Donitas HS2

Beste Fans,
Afgelopen vrijdag werd er gespeeld tegen Dac. Over de wedstrijd laten wij ons liever niet uit.
Volleyballen kon men het bijna niet noemen. Waar het om draait is dat wij de 5 punten uit
Dedemsvaart mee terug hebben genomen naar Groningen.
Er vonden zich echter een aantal bijzondere gebeurtenissen plaats deze week. Kennen jullie Jordi
nog? De man, of beter gezegd de jongen, die het verstandig vond om woensdag zo hard zijn kop eraf
te schroeven dat hij donderdag niet kon verschijnen op de training? Na een spoedberaad leek het
ons gepast om hem niet te laten spelen. Maar hoe kon hij nog erger gestraft worden? Een week met
Ron naar Sopot op Jordi’s kosten? Een keer met Shred, a.k.a. Binkie naar de gym? Dat leek ons
allemaal wat te radicaal. Achterin de Duitse Mickmobiel van Marvin was een beter idee! Jankend van
de pijn en met een tweedaagse kater zat hij opgepropt achterin de auto. De alcoholwalm die uit de
auto kwam was niet te harden. Rolf besloot daarom al snel om Marvin in te halen. David had meer
moeite met versnellen, waardoor hij noodgedwongen achter de dampende auto van Marvin moest
blijven rijden. Tegelijkertijd kwamen de geuren uit Jordi’s mond, poriën en weet ik veel uit welk
ander gat van zijn lichaam steeds dichter in de buurt van zijn hometown Almelo. Zijn moeder zat
rustig op de bank toen de uitermate bekende geuren haar neus binnendrongen. “Mijn zoon is in de
buurt!”. Ze stapte met de rijinstructeur van Jordi in de auto (vraag mij niet waarom) en volgde de
geur tot in de sporthal van Dedemsvaart. 4 sets lang zat ze gespannen op de tribune, samen met de 4
andere supporters, te wachten tot haar zoon het veld zou betreden. Helaas bleef dit moment uit en
moest Jordi na afloop beschamend vertellen waarom hij niet speelde. Toch wel jammer als je moeder
voor de eerste keer komt kijken en je niet speelt door je eigen onkunde… Hopelijk heeft hij zijn lesje
geleerd en zal hij volgende week meer toewijding tonen voor het team.
Im Herz!