Donitas

• 17 apr. 2019 12:45:00

Oud-Donitaters terug in de Struik

 

't Gat van Groningen Donitas H2 - Exstudiantes H1

Toen de mannen van Exstudiantes Heren 1 afgelopen zaterdag de Struikhal
binnenkwamen, leek de hal een lichte trilling van herkenning te geven. Ze voelde de
lichte tred van de Mizuno's en de Asics zacht strelen over de veel bespeelde vloer.
Zoveel vedettes, zowel ex-geel-blauwe helden als oud groen gespuis, betraden na
zoveel jaren gezamenlijk opnieuw haar domein. Een windvlaag buiten had ook een
zachte kreun kunnen zijn. Genot. 
De mannen van Donitas Heren 2 hadden op dat moment het veld al opgewarmd,
waardoor de complete hal in een beginnende vorm van extase verkeerde. De
anticipatie hing bijna voelbaar in de lucht. De Struikhal was klaar voor ballen die met
veel liefde naar binnen gebeukt zouden worden. Ze was klaar voor beide
spelverdelers die vanuit haar achterveld passievol dubbel kwamen penetreren. Klaar
voor een avond die haar van hoogtepunt naar hoogtepunt zou voeren. 
Na het nodige voorspel, waarbij er door beide teams afwisselend ballen zacht en
hard werden getoucheerd, gaf de voyeur in het wit, die vanaf zijn verhoogde stoel het
voorspel stond te aanschouwen, aan dat het tijd was. Prompt werden de inspeelshirts
uitgetrokken en de trainingsbroeken gingen omlaag. Aan beide zijden betraden zes
man voorzichtig de meeste intieme delen van de Struikhal. Een zachte huivering leek
door haar fundering heen te kruipen. 
Direct vanaf het begin van de wedstrijd was het vooral Donitas die het tempo
bepaalde. Kort nadat de scheids het fluitsignaal had gegeven, kropen ze bovenop en
wisten die positie als jonge goden twee volle sets vast te houden. Het spel van de
geel-blauwen leek niet alleen de Struik, maar ook de scheids te bekoren. Hij liet
zonder gene spelverdelers de ballen één, tweemaal raken, zonder daar ook maar
een keer technisch voor te fluiten. Wat een man. Exstudiantes stond ondertussen
rukkend slecht in het veld en leek zich geen raad te weten met het opgewonden
machtsvertoon van de geel-blauwen. Na op het telbord 25-21 en 25-20 te hebben
zien staan, stonden de Donitaters hijgend, zwetend, moe maar voldaan en klaar voor
de derde set. 
Maar hier bleek hun stamina nog niet tegen opgewassen te zijn. Al vroeg in de derde
set liet Exstudiantes zien dat enige ervaring een groot voordeel kan opleveren en
soepel werd het spelletje overgenomen. Bal na bal gleed tussen de - door het zweet
en andere sappen vochtig geworden - gele lijnen naar binnen. Vanaf de zijlijn kon
Donitas coach Lenny alleen nog maar teleurgesteld naar het slappe zaakje van zijn
spelers kijken. Met een overtuigende 17-25 en 19-25 op het scorebord zat
Exstudiantes in de derde en vierde set fier bovenop en maakte de Struik zich
kreunend klaar voor die climactische vijfde set. 
Maar de geel-blauwe godenzonen herpakten zich. En hoe! De Exstudianten
bewogen zich hijgend door het veld, maar wisten op geen enkel moment meer
bovenop te komen. En toen oud-Donitater en anti-held Epke zijn bal met een
sprongservice buiten de lijnen floepte, liet de Struikhal enigszins teleurgesteld de
geel-blauwen over zich heen komen. Ze had op een betere climax gehoopt. Met een
kneiterharde, kloppende 15-4, wisten de geel-blauwe kampioenen via een 5-setter te
winnen van het enige team in de competitie dat ze nog niet geklopt hadden. Hulde. 

Na afloop vonden alle spelers zich uitgeput, onderuitgezakt in de kantine terug om
daar onder het genot van een biertje gezamenlijk bij te komen. Prima potje, mooi
feestje in de kantine. IM HERZ!

OBEG Donitas D1 - Dros-Alterno D2

Zaterdag was alweer de laatste competitiewedstrijd, de allerlaatste thuisdag van dit seizoen. Een dag
met toch een beladen gevoel. We willen het seizoen met z’n allen afsluiten, en als team gaan voor de
winst.
Om 19.30 begon onze laatste wedstrijd in de goed gevulde Struikhal, met Dros-Alterno DS2 als
tegenstander. Als echte dieseltjes hadden we een beetje moeite met opstarten. We begonnen
rommelig. Langzaam maar zeker startten we op, maar helaas iets te laat. De eerste set ging naar
Alterno. Maar gelukkig was de motor nu opgestart en konden we op naar de tweede set. Deze ging
dan ook stukken beter, waardoor deze set gewonnen werd. Nu door broezen naar de laatste twee
sets. Maar dat bleek makkelijker gezegd dan gedaan. We zakten weer weg en behaalde het gewenste
niveau niet meer. De 3 de en de 4 de set werden dus beide gewonnen door Alterno. Helaas, 1-3 verloren.
Niet het gewenste afscheid dat we hadden gewild. Maar ja, dan moeten we het maar zelf mooi
afsluiten. Na de wedstrijd is er mooi afscheid genomen van een aantal spelers die helaas volgend jaar
niet meer bij ons in het team spelen.
Na 11 mooie seizoenen bij Donitas was dit de laatste wedstrijd van Lynn in het geel-blauw. We gaan
haar strijdlust en wijze woorden ontzettend missen. Maar zoals ze zelf zei, zit Donitas in haar hart,
dus we gaan haar vast nog tegenkomen op de tribune van de Struikhal. Naast Lynn stopt ook
Rosanne met volleybal. Haar vrolijkheid, enthousiasme en mooie zangkunsten gaan we natuurlijk
heel erg missen. Ook hebben we zaterdag afscheid genomen van Annelies. Zij zal haar
aanvalskunsten en vieze balletjes volgend jaar in de eredivisie laten zien. We gaan haar zeker missen,
maar wensen haar heel veel plezier. Ook onze andere hardhitter Lobke vertrekt naar een andere
club. Zij is opzoek naar een avontuur in het buitenland en wij hopen dat ze daar net zo’n leuke club
als de onze gaat vinden (mission impossible). Ook is zaterdag officieel afscheid genomen van Anoek.
Na aardig wat jaartjes actief lid te zijn geweest bij Donitas, is nu toch echt het moment van afscheid
gekomen. Naast het afscheid van deze toppers hebben we helaas ook afscheid genomen van Meriek
en Anne-Lotte. Meriek doet volgend jaar een stapje terug en Anne-Lotte besluit om het over een
andere boeg te gooien en ambieert het om passer-loper te worden. Gelukkig blijven Meriek en Anne-
Lotte gewoon bij Donitas spelen, dus hoeven we hen niet helemaal te missen.
Na nog wat lieve woorden van onze aanvoerder, Femke, en mooie liedjes van de tribune, is de laatste
thuisdag gezellig afgesloten met een goed feestje.
Gelukkig zijn Iris, Mijke, Sanne, Ellen en Femke volgend jaar nog weer een seizoen te bewonderen in
de geel-blauwe shirts van het eerste. Dit allemaal weer onder leiding van Erwin, Henny en Wout.
Wij willen het fantastische publiek, de supporters, familie, sponsoren, meetrainers en alle
vrijwilligers super bedanken voor het afgelopen seizoen en hopen jullie ook volgend seizoen weer
allemaal te zien! Tot volgend jaar!​

NTC Vastgoed Donitas H1 - Sudosa-Desto H1

De Burgemeester, de Kat en de Chippendale

Afgelopen zaterdag was een bijzondere zaterdag. Niet alleen omdat de mannen van het eerste van
Donitas voor de laatste keer te bewonderen waren in het seizoen 2018/2019, maar ook omdat het
voor sommigen de laatste keer ooit is dat ze in het geel blauw gekleed het veld op mochten.
Voor Jelmer, Auke en Lex was het definitief (althans, dat is natuurlijk altijd de vraag) de laatste
wedstrijd in het shirt van Donitas.
Jelmer, onze hard-hitter met een schouder waar menig volleyballer jaloers op is, gaat kinderen
krijgen. Hij richt zich op het stichten van het gezin, en daar hebben wij als team alle begrip voor. Hij
stond dit seizoen bekend om zijn schijt-aan-alles-houding in het veld en zijn levensgevaarlijke diepte-
bom van een serve die ons aardig wat belangrijke setjes heeft bezorgd. Jelmer, we wensen je veel
woonplezier in Lake City, wat overigens een bijzonder geschikte plek is om kinderen in op te voeden,
en we hebben van je genoten!! Ze zoeken overigens nog een burgemeester in Lake City…
Lex, onze beroepsgek uit Tukkerland, is de volgende speler die ons gaat verlaten. Ondanks het feit
dat de voorbesprekingen in zijn afwezigheid wel een stuk makkelijker en meer geordend zullen
verlopen, gaan we Lex enorm missen. Lex is een echte dierenvriend. Hij houdt zelfs zo erg van dieren
dat hij zichzelf ermee identificeert. Onze telefoons staan vol met filmpjes waarin Lex laat zien dat de
gevolgde acteerlessen niet voor niets zijn geweest. Lex gaat terug naar Tukkerland, waarom weten
we niet. We verwachten je nog vaak in de Aclo te zien, en gaan je missen…
Dan Auke. Auke is met zijn baardje, schitterende ogen en sixpack de mooiste jongen uit ons team. In
een ver verleden is hij dan ook chippendale geweest. De Dave Roelvink van het volleybal heeft dit
seizoen bewezen dat hij, als ie fit is, best een aardig balletje kan slaan. Verdedigen moet hij alleen
nog wel leren, maar daar hebben we gelukkig Romke nog voor. Auk wordt huisman en speelsterman.
Zoals hij zelf zegt: ‘Behind every great woman is a great man.’ Auke, we gaan je missen, ook al
worden we stuk voor stuk relatief gezien nu wel iets knapper…
Dan zijn er ook nog een aantal jongens die nog niet helemaal zeker weten wat ze gaan doen met hun
leven. Romke, Jisse en Joep zijn de twijfelaars onder ons. De keuze tussen de hele dag naast je
vriendin op de bank of lekker met de jongens op pad is ook een lastige, dus we hebben daar alle
begrip voor.
En dan nu de wedstrijd. Deze was zoals je kan verwachten van ons weer van ongekend niveau. Assen
had toch nog zin in een feestje, dus kwamen ze nog een keertje opdagen. Trainer Arno van Solkema
had vooraf nog een paar motiverende woorden, om het vuur in ons nog 1 keer wakker te krijgen. In
combinatie met de gedachte dat er na afloop Belvedère voor ons klaarstond, kon dit natuurlijk niet
meer misgaan. Een kraker werd het niet, maar dat was ook niet nodig. Voor de statistiek van dezen
en genen: het werd 3-1 voor Donitas. Uiteraard is er nog tot in de vroege uurtjes doorgefeest, en wel
in de befaamde club ‘de Geschilde Kiwi’ te Groningen.
Graag willen we voor dit seizoen uiteraard jullie lezers bedanken. We hopen dat jullie van onze
avonturen hebben genoten, want vanaf de eerste wedstrijd van volgend seizoen gaat u weer kunnen
genieten van (vaak niet al te) volleybal-gerelateerde verhalen, anekdotes, avonturen, en nog veel
meer.
Dan rest ons nog 1 ding. Wij gaan binnenkort op tripje om het seizoen echt af te sluiten. Wellicht dat

hier nog een verslag over komt, maar ga er maar niet van uit. Sinds onze libero in het team zit, is het
niet meer verantwoord om deze gebeurtenissen te publiceren.

EEN FIJNE ZOMER NAMENS NTC-VASTGOED DONITAS H1!!!