Donitas

• 15 dec. 2019 17:40:00

Puntenverlies bij laatste thuisdag 2019

Afgelopen zaterdag was het VCN dat er met de punten vandoor ging. In Groningen kwam de
selectie van Plainwater Donitas Heren 1 te kort tegen het degelijke spel van VCN. Gezien de
korte duur van de dagen in deze tijd van het jaar en de derde verliespartij op een rij is het
voor de schrijver van dienst lastig om op positieve voet te blijven en een leuk, vermakelijk,
interessant stukje op papier te krijgen… Hierbij een poging.
Voorafgaand aan de wedstrijd was het Arno van Solkema die opperde om gezellig koffie met
wat lekkers te gaan nuttigen. Dit had gewerkt bij de wedstrijd tegen Reflex, waarbij er
verrukkelijke ‘Oranjekoek’ op tafel stond. De ex-international weet wel hoe je een team kan
motiveren. Dit keer waren het aanvoerder Arjan Westra en talent Daan Grob die voor de
lekkernij moesten zorgen. Ze kwamen aan met een zak vol met ronde dingen van leer die op
oliebollen moesten lijken. Bij de AD oliebollentest kwam de tent waar Arjan en Daan langs
zijn geweest niet eens voorbij. Ships! U merkt, ik dwaal weer af in het negatieve… Genoeg
poedersuiker erover en ze smaakten best aardig…
Door naar de wedstrijd. Deze begon gelijk op. Waar Donitas vanaf de as gevaarlijk was, was
het VCN dat vanaf de buitenkanten voor het gevaar zorgde. De fouten waren echter aan de
kant van Donitas te vinden, waardoor het eerste bedrijf een prooi was voor de bezoekers. De
tweede set was barslecht. Nee wacht, dat kan positiever. De tweede set bood ruimte voor
verbetering. Donitas slaagde er niet in om de aanval van de Cappelenaren aan den Ijsellaren
af te stoppen en boden zelf te weinig tegengas. De wedstrijd leek af te stevenen op een
simpele overwinning voor de ploeg van coach van Hal.
Ware het niet dat de studenten niet zomaar zich gewonnen geven en altijd positief blijven.
De lederen oliebollen inmiddels verteerd hebbende waren het de wissels die frisse energie
in de ploeg brachten. Tiemen Huiting, die al met zijn hoofd bij het feest later die avond was,
waarbij hij de rode loper bewandelde om met celebrities op de foto te gaan, gaf set-ups die
nog net niet afgefloten moesten worden. Weer te negatief he? Ze waren best oke… Het
bleek echter net niet voldoende om een 5 de en beslissende set af te dwingen.
Laten we afsluiten met een positieve noot. Het mooie aan mijn teamgenoten, ik spreek nu
even namens mezelf, is dat er na de wedstrijd bijna geen ruimte is om in zak en as te zitten.
Zit je er chagrijnig bij, krijg je een biertje voor je neus en wordt er tegen je gezegd dat je niet
zo moeilijk moet doen en anders gewoon bij DIO Bedum moet gaan volleyballen. En met
zulke leuke teamgenoten is het ook moeilijk om chagrijnig te blijven. Al verliezen we een
belangrijke partij, de gemoedstoestand in de kantine zal er nooit minder om zijn. Jisse
verteld een mooi verhaal, Ties houdt z’n mond niet, Tiemen is tukkers gezellig, Robin kijkt
tevreden, Arjan waagt een dansje, Lennart zegt iets gewaagds. Kortom, het zit wel goed.
Voor je het weet is de hele selectie een soort z-side geworden bij een potje tafeltennis dat
zich afspeelt in de krotten van het Aclo Sportcentrum.
Net als dat de dagen bijna weer elke dag een stukje langer worden, zullen de resultaten
vanzelf komen. Op of buiten het veld.
De selectie gaat even op pauze en zal vanavond bij elkaar komen om de geboorte van Jezus
te vieren. Dit zal gedaan worden bij het nieuwe filiaal van De Twee Jongens in Groningen.
Hier wacht ons een heerlijk kerst-buffet en een drankje of twee. Jullie horen van ons na de
jaarwisseling, als we afreizen naar de Domstad om het gala van mede-studenten-vereniging

Protos bij te wonen. Eerst wordt er nog even een potje gevolleybald. Prettige feestdagen en
een goed Nieuwjaar gewenst. En onthoud: Altijd positief blijven… (E. Ratelband et al., 2019)