Donitas

• 30 jan. 2020 17:40:00

Van H1 naar papa en mama (wedstrijdverslagen Donitop)

H1

Lieve Papa en Mama,
Nou vooruit, na een lange periode van radiostilte laat ik weer eens wat van me weten. Het gaat goed
thuis! Ik slik elke dag mn vitaminepillen en ga vaak op tijd naar bed. Soms niet. Niet alle puntjes
gehaald dit semester, helaas. Statistiek blijft lastig. Heb nog een HK dus moet goed komen. Ja mam,
ik doe elke dag de afwas… Mn huisgenoten doen alleen geen reet dus t is een beetje smerig. Voor de
rest is het gezellig thuis! Oja, bedankt nog voor de flatscreen die we konden overnemen, hou van
jullie! X
Hoe is t thuis? Leeft de kat nog? En is dat kleine broertje van me al het huis uit? Vast niet… Denk dat
ik rond kerst weer even langs hop. Neem gelijk mn was even mee goed, mam?
Volleybal gaat ook super. Lekker met de jongens. Hartstikke gezellig team hebben we. T gaat aardig
in de competitie, laatste tijd wel een paar keer verloren. Tegen een oud-teamgenootje Peter wel
gewonnen. Vond ‘ie niet zo leuk geloof ik.
Afgelopen zaterdag moesten we weer tegen een oud teamgenootje. Mien maatje Leksie koos voor t
verkeerde pad. Zelf weten…
Hij was wel goed, paar mooie balletjes gescoord. Wij niet zo. Het ging niet echt als gepland. De coach
zei nog zo dat we het laatste punt moesten scoren. Niet gedaan uiteraard. 3-1 verloren zelfs. Eigenlijk
was ons spel niet echt om over naar huis te schrijven… Waarom ik dat wel doe, geen idee eigenlijk.
Beetje in jullie taal blijven praten denk ik he?
Terugreis als vanouds was weer fantastisch. Oja en ik drink whisky deze dagen. Trots, pa?
Kus, jullie zoon. Tot Kerst!!!

PS. DUO is bijna op, hebben jullie misschien nog wat kleingeld over? Volgend weekend is weer
thuisdag en wil wel ff wat sportdrank kunnen kopen na de wedstrijd.

D2

Nadat we vorige hebben verloren van dames 3 waren we dit weekend gebrand de flow
weer op te pakken. We speelden om 14.30 in Assen tegen Sudosa-Desto DS2. Zij
stonden 2e en wij 4e met twee wedstrijden minder. We speelden op 25 januari en dat
was niet een dag zoals elke andere. Onze coach Wout was namelijk jarig! Extra
motivatie om Sudosa het veld uit te slaan in een feestelijke wedstrijd.
We hadden de uitnodiging voor de wedstrijd op training uitgedeeld gekregen van Wout.
Het was een verrassing wat we gingen doen, maar we moesten onze volleybalspullen
wel mee nemen.
We waren allemaal gespannen over wat er ging gebeuren. Er stonden 5 activiteiten op
het programma. Cadeautjes geven, spijkerbroekhangen, slingers ophangen,
druivenhappen en taart eten en versieren.
We begonnen het feestje met Noëlle, Lieke, Anke, Wytske, Smurf, Sophie en Kim. We
gaven in het begin een paar cadeautjes te veel weg. Tijd dat we weer wat terugpakten.
Deden we ook erg goed, alleen net niet goed genoeg. Gelukkig speelden we al stukken
beter dan de week ervoor. Helaas toch net 25-23 verloren.
Tweede set, zelfde opstelling. Helaas ook hetzelfde begin als de eerste set. Er is ons
zelfs nog een punt ontnomen toen er iets mis ging met het tellen tijdens onze dubbele
wissel met Eli en Jill. Sudosa bleef net iets langer aan de spijkerbroek hangen dan ons.
Dus zij wonnen ook deze ronde.
De derde set begonnen we met een paar veranderingen. Renee kwam erin voor Sophie
en Meriek voor Noëlle. Dit keer gaven we onszelf wat meer cadeautjes in het begin en
dat maakte een groot verschil. Deze set hebben we de slingers echt voor onszelf op
kunnen hangen. We maakten er een Donitas feestje van en zoals jullie wel weten, zijn
dat de allerbeste. Dus 25-17 voor ons.
Tijdens de vierde set konden we alle energie wel gebruiken. Daarom gingen we eerst
wat druiven happen voordat we aan de set begonnen. Of die druiven hebben geholpen?
Absoluut! We konden de flow van slingers ophangen lekker doorzetten en pakten de set
met 25-18.
Het beste van het feestje hebben we natuurlijk voor het laatst bewaard. We begonnen
moker goed. Toen kwamen er wat vreemde mannen in niet zulke mooi gekleurde shirts
de meiden van het feestje aan de andere kant aanmoedigen. Het leek alleen net alsof
ze voor ons aan het juichen waren, dus gingen we door zoals we begonnen waren. We
waren zeker het beste in de kers op de taart zetten en dus wonnen we deze wedstrijd
met 3-2.
Super leuk feestje gehad. Nog even gezongen voor de jarige op het eind. En we werden
ook nog eens thuisgebracht! Bedankt en tot het volgende feestje! Die is gelukkig weer in
het mooie Groningen.

H2

Even een lesje serveren
Een floater is een term uit het volleybal. Wanneer bij de opslag de bal zodanig wordt geraakt dat deze
niet draait, kan de bal willekeurig gaan afwijken van zijn normale baan. Voor het team dat de opslag
ontvangt is het hierdoor moeilijker om deze bal te onderscheppen.
Er zijn verschillende verklaringen voor dit verschijnsel, zoals:
de bal is niet zuiver rond, mogelijk mede veroorzaakt door het ventiel;
het zwaartepunt ligt niet exact in het midden van de bal, vermoedelijk mede veroorzaakt door de
aanwezigheid van het ventiel;
door het slaan tegen de bal vervormt deze en krijgt hierdoor andere aerodynamische eigenschappen.
Tegenwoordig is de volleybal echter zuiver rond en het zwaartepunt ligt precies in het midden.
Daarnaast wordt de volleybal zo hard opgepompt dat vervorming geen enkele rol speelt.
Sprongservice is een term uit het volleybal. Een sprongservice is een opslag waarbij de serveerder
nadat hij de bal omhoog heeft gegooid een sprong maakt en de bal raakt op het moment dat beide
voeten de grond niet raken. Voordeel hiervan is dat de bal op een hoger punt geraakt kan worden dan
bij een 'staande' service. Doordat de bal hoger en dichter bij het net kan worden geraakt, kan de bal
harder worden geslagen dan bij een normale service en wordt het ontvangen van een dergelijke bal
veel moeilijker voor de ontvangende partij.
Voorwaarde voor een correcte uitvoering van een sprongservice is dat het punt van afzetten achter de
achterlijn is. Nadat de bal is geslagen mag er wel in het veld worden geland.
De sprongservice deed zijn intrede in de jaren 80, destijds door een enkeling op internationaal
(heren)topniveau uitgevoerd. De eerste Nederlanders die de sprongservice gebruikten waren Pieter
Jan Leeuwerink en Ron Zwerver. Tegenwoordig serveert op internationaal (heren)topniveau bijna
iedereen met een sprongservice. Ook bij de vrouwen wordt de sprongservice meer en meer gebruikt.
De eerste vrouw die in Nederland een sprongservice deed was Andra Apine die destijds bij VVC
speelde.
En dan nog even een ander aspect uit het volleybal belichten.
Het blok is een onderdeel van het volleybalspel. Om het de tegenstander moeilijker te maken met een
aanval te scoren, springen een, twee of soms drie spelers tegelijk en naast elkaar met gestrekte
armen en handen aan het net op. De kunst is om op het juiste moment en precies tegelijkertijd te
springen, en natuurlijk op de plek waar de bal geslagen wordt.
Blokkeren kan aanvallend zijn, waarbij de bal direct teruggaat naar het veld van de tegenpartij, of
verdedigend, waarbij de bal zo veel mogelijk wordt vertraagd zodat deze door een teamgenoot
makkelijker kan worden gespeeld. In beide gevallen mag het blok de bal aanraken zonder dat het
balcontact meetelt als een van maximaal drie momenten van balcontact. De uitzondering is als de bal
door het blok buiten het veld terechtkomt, dan is het punt voor de tegenstander.
Al het bovengenoemde voerden wij minder net uit dat we van onszelf gewend zijn, dit resulteerde
helaas in een 4-0 nederlaag.
Op naar 1 Februari eindelijk weer een thuisdag.
Dan zullen we on 14:30 aantreden tegen Lycurgus HS2

D1

Wedstrijdverslag 25 januari
Zaterdag 25 januari was het alweer tijd voor onze tweede wedstrijd in het jaar 2020. Vanaf onze
thuisbasis de Aclo begonnen wij onze reis naar het verre Werkendam. Onderweg stopten we nog
eventjes bij de Mac Joure, nee niet voor voor een burger maar om onze Fam daar op te pikken. Met
een compleet afgeladen busje en met enige deuntjes ingezet door Daphne vervolgden wij onze reis.
Deze voortvarende reis werd bruut verstoord door enigen die ‘de buschauffeur vroegen om te stoppen
omdat ze moesten plassen’ . Een kleine pitstop bij de La Place dan maar dacht ‘de buschauffeur’. 
Eenmaal in Werkendam werden nog de laatste koffies en pasta’s genuttigd voordat we aan de bak
moesten. Fanatiek begonnen wij met de warming up, zo ook Erwin, hij was zelfs zo fanatiek dat op
een gegeven moment zijn bril van zijn hoofd vloog. Nadat de bril weer aan elkaar was geplakt kon dan
echt de wedstrijd beginnen. 
We kwamen goed uit de startblokken en waren enthousiast, onze aanvallers sloegen gaten in de vloer
en iedereen verdedigde met man en macht. Maar dit ritme werd ruw verstoord door een lange serie
tegen van de Voltenaren, hierdoor liepen we achter de feiten aan. Door gas bij te geven kwamen we
weer op gelijke hoogte. Helaas lukte het niet om bij te blijven en moest er weer een inhaalslag aan te
pas komen, dit lukte aardig maar dit kwam net te laat waardoor de set eindigde in 25-22 voor Voltena. 
Maar niet getreurd, in set 2 start het telbord weer op 0-0. Ook deze set lieten wij mooie dingen zien, zo
brachten wij de verdediging van Voltena uit evenwicht met een aantal snoeiharde ballen van achter de
3. Dit was helaas niet genoeg en resulteerde met 25-19 weer in setwinst voor Voltena. 
Kom op meiden ‘we moeten door’ zoals Martien zou zeggen, zo staken wij de koppen bij elkaar om er
weer voor te gaan. Hard werken en zoveel mogelijk ballen van de vloer halen is wat we deden. Maar
voor we er erg in hadden tikte Voltena de 25 aan tegen de 16 punten van ons. Het fluitsignaal van de
scheids klonk en dat was het dan. 
Eenmaal gedoucht stapten we weer het busje in, enigszins moe en stil. Totdat ons nachtegaaltje hier
genoeg van had en ons weer haar nieuwe vertolkingen van bekende popliedjes liet horen, gelukkig
waren er meer gegadigden die ongegeneerd mee deden aan deze karaokesessie. Na twee uren rijden
en met enige gehoorschade stapten wij weer op Groningse bodem. 
Vanaf maandag ligt de focus weer op de thuisdag 1 februari, waar wij het tegen PDK Huizen op gaan
nemen. Wij hebben er zin in en wij hopen jullie allemaal daar te zien! YeeeeHoooo.

D3

Jaaaa we mochten weer! Op zaterdag 25 januari reisde de bende van ellende af naar het pittoreske
Bolsward. Dit had echter nog wel heel wat voeten in de aarde. Het zat namelijk zo: Paulien zou
vervoer regelen, maar Paulien stond op de piste, dus Merel regelde vervoer. Nikki, Linda en Tessa
zouden vanuit Groningen rijden en ze zouden Ruth, Angelalalalala, Valerie en Paulien meenemen, en
Rianne vanuit Drachten, en de zus van Linda tot Sneek, maar toen toch niet, en Rianne werd opgepikt
door Tessa in Drachten, maar toen ging Linda toch niet langs station dus die zou Valerie oppikken, en
toen moest Maureen ineens worden opgepikt uit Leeuwarden, maar toen toch uit Heerenveen. En
toen zou Linda Rianne ophalen uit Drachten, maar toen moest Tessa ineens alleen. Oh nee die haalde
Rianne op, maar ik ben even kwijt waar. Linda snapte het ook niet meer want die dacht dat zij Rianne
op zou halen, en Maureen kon ineens ook een auto mee, maar toen zou Eline Maureen toch
meenemen, en toen toch niet, en niemand ging meer langs het station behalve Nikki. Echt, ik wou
dat ik overdreef, maar dit is dus hoe een gemiddelde vrijdagmiddag eraan toegaat in de D3 teamapp.
ENFIN. Niemand snapte het nog, en het was even onduidelijk of iedereen nou uiteindelijk Bolsward
zou halen, maar het was gelukt. Maureen was niet onder de indruk en vond het maar een ‘raar dorp’,
vergetende dat Bolsward toch echt deel uitmaakt van de ElfSTEDENtocht. Onze Friezinnen Linda en
Rianne waren diep beledigd. Maargoed, tijd om aan de wedstrijd te beginnen. Oh nee, toch niet,
want Paulien was haar volleybalschoenen vergeten. Gelukkig kon ze Angelalalalala d’r sneakers aan,
en wordt dit binnenkort bestraft met een heerlijk dopje luft.
Al bijna 300 woorden geluld en nog steeds geen woord over de wedstrijd. Hoe zou dat komen?
Misschien omdat die niet zo heel indrukwekkend was. We begonnen sterk, met een goede
servicedruk, sterke passlijn en zieke killblocks. Al snel mochten we ons nieuwe favoriete liedje zingen
(“Nog eentje dan”), en was de eerste set binnen met 25-17. Lekker!
Zo goed als die eerste set ging, zo ruk ging de tweede. En de derde. En toen ook de vierde.. We lieten
aardig wat steekjes vallen, de pass zakte in, onze servicedruk nam af, we wisten niet meer te scoren,
lieten teveel ballen gaan, u kent het wel.. we hebben zelfs nog een gele kaart gescoord. De
scheidsrechters vonden het namelijk prima dat Bolsward de ballen onder het net door voetbalde,
maar toen wij een keertje de bal te lang vasthielden waren de rapen gaar. Als straf kregen we dus
een gele kaart en floot ‘ie ons allemaal een gehoorbeschadiging aan, thanks!
Zo stom als de wedstrijd was, zo leuk was de avond gelukkig. We waren namelijk uitgenodigd bij de
ouders van Nikki voor een team-slaapfeestje, waar ons eerst een heus driegangendiner stond te
wachten in hun huis waar je al verdwaalde als je de wc probeerde te vinden. Na een pubquiz met
pastasaus als hoofdprijs namen we de zolder over, inclusief pooltafel, voetbaltafel, sjoelbak,
muziekinstallatie, dartbord en een heuse bar! Mag u raden hoe de rest van de avond verliep..
Volgende week spelen we om 14:30 tegen De Bevers in onze geliefde Struikhal! Er is toch wel een
zekere spanning tussen ons en De Bevers, dus dat belooft weer een spektakel te worden. Daarnaast
is het de familiethuisdag, en we hebben nog een aantal vrijgezelle broers en zussen rondlopen die
wellicht komen kijken, dus komt dat zien!